Wednesday, December 10, 2008
lighthouse...
sinong engineer naman kaya gagawa ng ganyang lighthouse?
si niko?
si bill?
si bill?
si sabog? labog?
CHRISTMAS WISH LIST... part II
-mabawasan at tuluyang mawala ang mga driver na mahiligtumambay sa sakayan, kaya yung jeep o fx na sasakyan mo, lalampasanka na lang at hindi ka na makakasakay! asar!lalo na kapag nagmamadali ka!
-dumami ang fx na biyaheng CUBAO,ang konti kasi nila.ang hirap mag-abang.
-hindi na masyadong mainit sa earth,ang sakit sa balat eh.
-dumami ang mga puno at halaman.mahalaga sila eh.maraming benefits!
-wala nang barkong tataob-wala nang coast guard na pabaya-magkaroon sila ng maraming gadget na bago-matuto silang gamitin yung mga bagong gadget
-buong Pilipinas magkarugtong na dahil sa tulay-para di na kailanganin ang barko-para wala nang barkong tataob!-para wala nang pasaherong masasawi!-para wala nang sasakay ng barko!
-magkaroon ng kaso ang mga teacher na mahilig umabsent
-malinis na tubig-libreng pabahay-murang gamot-libreng edukasyon-at wala nang politician na mangako ng mangako!
-mawala lahat ng mga paasa!hindi kayang panindigan ang mga sinasabi!wag nalang kayong tumakbo! at mangako!pwede?
-dumami ang fx na biyaheng CUBAO,ang konti kasi nila.ang hirap mag-abang.
-hindi na masyadong mainit sa earth,ang sakit sa balat eh.
-dumami ang mga puno at halaman.mahalaga sila eh.maraming benefits!
-wala nang barkong tataob-wala nang coast guard na pabaya-magkaroon sila ng maraming gadget na bago-matuto silang gamitin yung mga bagong gadget
-buong Pilipinas magkarugtong na dahil sa tulay-para di na kailanganin ang barko-para wala nang barkong tataob!-para wala nang pasaherong masasawi!-para wala nang sasakay ng barko!
-magkaroon ng kaso ang mga teacher na mahilig umabsent
-malinis na tubig-libreng pabahay-murang gamot-libreng edukasyon-at wala nang politician na mangako ng mangako!
-mawala lahat ng mga paasa!hindi kayang panindigan ang mga sinasabi!wag nalang kayong tumakbo! at mangako!pwede?
Wednesday, December 3, 2008
CHRISTMAS WISH LIST...
- dumami ang pinagkukunan ng gasolina,para bumaba ng tuluyan ang presyo nito.('yung pwede nang ipamigay na lang! at 'wag nang gawing negosyo!)
at 'pag pinamimigay nalang ang gasolina...
- mura nalang ang bigas(syempre, dahil hindi na magastos sa transportation, wala nang bayad ang gasolina para sa tutubi!)
- mura nalang ang flour(wala lang, pareho naman silang carbohydrates eh.)
- hindi na kailangan ang pasahe sa mga sasakyan(aba, pinamimigay nalang ang gas diba?hindi ko lang alam kung meron pang gustong maging driver ng PUV...)
- dumami ang gustong maging driver ng PUV kahit wala nang pasahe
- mawala na ang mga kotong na conductor!(pati na rin ang iba pang mga kotong sa kalye,alam niyo na kung sino kayo! uuuy, guilty...hmn.)
- mabura na ang mga holdaper sa buong mundo!(bigyan sila ng matinong trabaho,free psychological test, gift check para mag-shopping,o di kaya ipakulong nalang!ang dami na nilang biktima! banas!)
- mawala na ang mga lamok na mahilig mangagat ng payat at konti nalang ang dugo!magkaroon naman sana sila ng konsiderasyon!(para wala nang magkasakit)
- matuto ang mga burarang tao ng proper waste disposal.(para wala nang lamok!)
- magkaroon ng batas naANG HINDI MAGTAPON NG BASURA SA TAMANG TAPUNAN,ITAPON SA BASURAHAN!(para mawala na ang nagtatapon ng basura kung saan-saan)
- dumami ang basurahan para sa mga nagkakalat ng basura!(para mawala na ang mga taong burara at nagkakalat ng basura na sanhi ng pagdami ng lamok na dahilan ng iba't ibang uri ngsakit o karamdaman. aaah, ang haba!)
- mawala na ang mga kurakot na opisyal ng gobyerno!hindi niyo pera 'yan! be shy!
- maubos ang mga mahilig magsuot ng usong damit atbp. na hindi naman bagay sa itsura nila.be shy too!(hindi lahat ng uso maganda. at hindi lahat ng may suot ng uso, gumaganda!)
- mabura sa mundo ang may pakana ng china phone!ang dami na kasing nagpapanggap na mayaman!ma-feeling!be shy three times!
- mas maging educated ang mga bata sa panahon ngayon.
- dumami ang DEDICATED na teachers para maraming kabataan ang matuto.
- suportahan ng government ang mga guro! na deserving!(aba dapat lang!)
- magkaroon ng government leader na magaling,hindi kurakot, honest, ipakita lahat ng pinagkakagastusan ng gobyerno,may awa, marunong manalangin, may concern sa kapwa,hindi makasarili, iniisip ang kapakanan ng kanyang nasasakupan,matalino, pero humble, marunong manindigan,hindi kailangang umasa sa ibang bansa,mapagkakatiwalaan, masipag, mapagmahal,hindi pera ang iniisip, pero magaling humawak ng pera paraumunlad 'yung bansa niya, lahat ng positive attitude!dami eh!
- peace on earth!
- at marami pang iba...
at 'pag pinamimigay nalang ang gasolina...
- mura nalang ang bigas(syempre, dahil hindi na magastos sa transportation, wala nang bayad ang gasolina para sa tutubi!)
- mura nalang ang flour(wala lang, pareho naman silang carbohydrates eh.)
- hindi na kailangan ang pasahe sa mga sasakyan(aba, pinamimigay nalang ang gas diba?hindi ko lang alam kung meron pang gustong maging driver ng PUV...)
- dumami ang gustong maging driver ng PUV kahit wala nang pasahe
- mawala na ang mga kotong na conductor!(pati na rin ang iba pang mga kotong sa kalye,alam niyo na kung sino kayo! uuuy, guilty...hmn.)
- mabura na ang mga holdaper sa buong mundo!(bigyan sila ng matinong trabaho,free psychological test, gift check para mag-shopping,o di kaya ipakulong nalang!ang dami na nilang biktima! banas!)
- mawala na ang mga lamok na mahilig mangagat ng payat at konti nalang ang dugo!magkaroon naman sana sila ng konsiderasyon!(para wala nang magkasakit)
- matuto ang mga burarang tao ng proper waste disposal.(para wala nang lamok!)
- magkaroon ng batas naANG HINDI MAGTAPON NG BASURA SA TAMANG TAPUNAN,ITAPON SA BASURAHAN!(para mawala na ang nagtatapon ng basura kung saan-saan)
- dumami ang basurahan para sa mga nagkakalat ng basura!(para mawala na ang mga taong burara at nagkakalat ng basura na sanhi ng pagdami ng lamok na dahilan ng iba't ibang uri ngsakit o karamdaman. aaah, ang haba!)
- mawala na ang mga kurakot na opisyal ng gobyerno!hindi niyo pera 'yan! be shy!
- maubos ang mga mahilig magsuot ng usong damit atbp. na hindi naman bagay sa itsura nila.be shy too!(hindi lahat ng uso maganda. at hindi lahat ng may suot ng uso, gumaganda!)
- mabura sa mundo ang may pakana ng china phone!ang dami na kasing nagpapanggap na mayaman!ma-feeling!be shy three times!
- mas maging educated ang mga bata sa panahon ngayon.
- dumami ang DEDICATED na teachers para maraming kabataan ang matuto.
- suportahan ng government ang mga guro! na deserving!(aba dapat lang!)
- magkaroon ng government leader na magaling,hindi kurakot, honest, ipakita lahat ng pinagkakagastusan ng gobyerno,may awa, marunong manalangin, may concern sa kapwa,hindi makasarili, iniisip ang kapakanan ng kanyang nasasakupan,matalino, pero humble, marunong manindigan,hindi kailangang umasa sa ibang bansa,mapagkakatiwalaan, masipag, mapagmahal,hindi pera ang iniisip, pero magaling humawak ng pera paraumunlad 'yung bansa niya, lahat ng positive attitude!dami eh!
- peace on earth!
- at marami pang iba...
Monday, October 20, 2008
BAKIT ANG SAMA NG TINGIN SA'KIN NG MGA TAO?
oh well,
i'm not sure kung masama talaga ang tingin nila sa'kin,
o kung ngayon lang sila nakakita ng katulad ko?
o racist lang talaga sila?
o nag-iisa lang talaga ako at sila, katulad lang din ng iba?
o makitid ba utak nila?
o alien ba ako?
o sila ba 'yung alien?
haaaay..
TAYONG-TAYO... ANG BUHOK
tirik na buhok, tusok-tusok yung dulo...
matigas.. gulo-gulo...
ano bang meron sa buhok ko,
marami namang tao na gulo-gulo ang buhok ah?
eh ba't ang sama nila makatingin sa buhok ko?
hindi lang naman ako nag-iisa?
marami kami!
yung mga cosplayer.
yung mga taga-korea.
yung mga bagong gising.
yung mga survivor ng bagyo.
o diba ang dami namin?
kaya ang sarap kapag kakaiba 'yung buhok mo eh,
agaw attention!
hindi ako papansin ha,
gusto ko lang kakaiba itsura ko!
hindi katulad ng iba, sunod sa uso,
kaya di napapansin! aminin!
MARAMING SUOT NA BRACELET
marami na rin akong nakita na nakatitig lang
sa bracelet ko, kapag ang suot ko marami.
baka naman nanibago lang?
baka ngayon lang nakakita ng ganun karaming bracelet?
baka nagandahan?
baka naiinggit?
baka binibilang yung bracelet ko?
o baka gustong bumili sa'kin?
pwes hindi ako nagtitinda!
MAY TEDDY BEAR SA DAMIT
ayokong gawing keychain eh!
kaya dinikit ko sa damit ko.
masama bang maging resourceful?
CUSTOMIZED ANG SUOT NA SHIRT
may dagdag na design, may tahi, may punit,
may tali, depende sa gusto ko...
uulitin ko na naman, haaay,
masama bang maging RESOURCEFUL?
at CREATIVE?
NAKABUKAS ANG ZIPPER NG PANTS
hindi 'yung zipper sa ibabaw ha!
kundi 'yung zipper sa tuhod pababa.
elephant!
isa pa 'yan!
kapag suot ko 'yung elephant ko na pantalon,
ang dami lalo ng SCANNER!
oo, scanner!
mula ulo hanggang paa ba naman yung tingin sa'kin!
ewan ko ba sa kanila!
ano pala isusuot ko?
kung ano 'yung uso?
wag na uy!
kayo nalang! magsama-sama kayong
mga fashion victim!
walang originality!
walang sariling isip!
walang sariling taste!
o, ano ha?
'wag na mag-deny!
totoo naman eh!
kaya ayun! hanggang tingin nalang kayo!
AKO NAPAPANSIN NIYO,
EH KAYO, KAPANSIN-PANSIN BA?
gusto ko lagi akong kakaiba,
i want to be complete..
i'm not sure kung masama talaga ang tingin nila sa'kin,
o kung ngayon lang sila nakakita ng katulad ko?
o racist lang talaga sila?
o nag-iisa lang talaga ako at sila, katulad lang din ng iba?
o makitid ba utak nila?
o alien ba ako?
o sila ba 'yung alien?
haaaay..
TAYONG-TAYO... ANG BUHOK
tirik na buhok, tusok-tusok yung dulo...
matigas.. gulo-gulo...
ano bang meron sa buhok ko,
marami namang tao na gulo-gulo ang buhok ah?
eh ba't ang sama nila makatingin sa buhok ko?
hindi lang naman ako nag-iisa?
marami kami!
yung mga cosplayer.
yung mga taga-korea.
yung mga bagong gising.
yung mga survivor ng bagyo.
o diba ang dami namin?
kaya ang sarap kapag kakaiba 'yung buhok mo eh,
agaw attention!
hindi ako papansin ha,
gusto ko lang kakaiba itsura ko!
hindi katulad ng iba, sunod sa uso,
kaya di napapansin! aminin!
MARAMING SUOT NA BRACELET
marami na rin akong nakita na nakatitig lang
sa bracelet ko, kapag ang suot ko marami.
baka naman nanibago lang?
baka ngayon lang nakakita ng ganun karaming bracelet?
baka nagandahan?
baka naiinggit?
baka binibilang yung bracelet ko?
o baka gustong bumili sa'kin?
pwes hindi ako nagtitinda!
MAY TEDDY BEAR SA DAMIT
ayokong gawing keychain eh!
kaya dinikit ko sa damit ko.
masama bang maging resourceful?
CUSTOMIZED ANG SUOT NA SHIRT
may dagdag na design, may tahi, may punit,
may tali, depende sa gusto ko...
uulitin ko na naman, haaay,
masama bang maging RESOURCEFUL?
at CREATIVE?
NAKABUKAS ANG ZIPPER NG PANTS
hindi 'yung zipper sa ibabaw ha!
kundi 'yung zipper sa tuhod pababa.
elephant!
isa pa 'yan!
kapag suot ko 'yung elephant ko na pantalon,
ang dami lalo ng SCANNER!
oo, scanner!
mula ulo hanggang paa ba naman yung tingin sa'kin!
ewan ko ba sa kanila!
ano pala isusuot ko?
kung ano 'yung uso?
wag na uy!
kayo nalang! magsama-sama kayong
mga fashion victim!
walang originality!
walang sariling isip!
walang sariling taste!
o, ano ha?
'wag na mag-deny!
totoo naman eh!
kaya ayun! hanggang tingin nalang kayo!
AKO NAPAPANSIN NIYO,
EH KAYO, KAPANSIN-PANSIN BA?
gusto ko lagi akong kakaiba,
i want to be complete..
at isa pang dahilan kung ba't ayaw ko ng rainy days..
at isa pang dahilan,
kung ba't ayaw ko ng rainy days.
kasi namaaan...
coding ako 'pag rainy days,
coding ako 'pag rainy days, yeah, yeah...
at miss kita 'pag rainy days.
harhar.
hindi, juk lang.
hindi talaga kasama 'yung line na
"at miss kita 'pag rainy days"
hindi naman ako emo eh!
pero coding talaga ako 'pag rainy days.
bawal ako magsuot ng white shirt, lalo na white pants
(hindi naman ako makakasuot ng white pants, wala naman
kasi ako niyan!)
bukod sa likas na dumihin talaga ang puti,
ewan ko ba, parang lagi akong dugyot 'pag
naka-white ako at umuulan.
bakit naman 'yung iba kapag naka-white at umuulan
parang hindi naman sila nadudumihan?
bakit ako lang?
dumi sa tricycle, lalo na yung pantabing sa ulan, 'yung plastic na nasa pinto ng tricycle,
ang lakas makadumi sa likod ko 'pag pumapasok ako at lumalabas, asar!
nang-i-istir 'yung tricycle!
sa jeep ganun din.
nakikita ko naman 'yung iba na sumasandal,
hindi naman sila nadudumihan, ang sarap pa nga ng sandal nila.
bakit kapag ako sumasandal laging
may dumidikit na dumi?
asar talaga..
kaya simula dun sa araw na nadumihan ulit ako,
pinangako ko sa sarili ko na
tuwing umuulan at kapiling ka..
ah, tuwing umuulan,
hindi na ako magsusuot ng white!
white shirt, white pants (wala nga ako nito!), white shoes, white na panyo,
palaging dark na kulay na,
para 'pag nadumihan man ako,
hindi obvious!
stir 'yung mga dumi!
manigas kayo!
kung ba't ayaw ko ng rainy days.
kasi namaaan...
coding ako 'pag rainy days,
coding ako 'pag rainy days, yeah, yeah...
at miss kita 'pag rainy days.
harhar.
hindi, juk lang.
hindi talaga kasama 'yung line na
"at miss kita 'pag rainy days"
hindi naman ako emo eh!
pero coding talaga ako 'pag rainy days.
bawal ako magsuot ng white shirt, lalo na white pants
(hindi naman ako makakasuot ng white pants, wala naman
kasi ako niyan!)
bukod sa likas na dumihin talaga ang puti,
ewan ko ba, parang lagi akong dugyot 'pag
naka-white ako at umuulan.
bakit naman 'yung iba kapag naka-white at umuulan
parang hindi naman sila nadudumihan?
bakit ako lang?
dumi sa tricycle, lalo na yung pantabing sa ulan, 'yung plastic na nasa pinto ng tricycle,
ang lakas makadumi sa likod ko 'pag pumapasok ako at lumalabas, asar!
nang-i-istir 'yung tricycle!
sa jeep ganun din.
nakikita ko naman 'yung iba na sumasandal,
hindi naman sila nadudumihan, ang sarap pa nga ng sandal nila.
bakit kapag ako sumasandal laging
may dumidikit na dumi?
asar talaga..
kaya simula dun sa araw na nadumihan ulit ako,
pinangako ko sa sarili ko na
tuwing umuulan at kapiling ka..
ah, tuwing umuulan,
hindi na ako magsusuot ng white!
white shirt, white pants (wala nga ako nito!), white shoes, white na panyo,
palaging dark na kulay na,
para 'pag nadumihan man ako,
hindi obvious!
stir 'yung mga dumi!
manigas kayo!
my place in this world...
bago kong favorite song..
na impluwensiya nina kuya jd, karl, at georgia porgia.
PLACE IN THIS WORLD
Words: michael w. smith and wayne kirkpatrick
Music: michael w. smith
The wind is moving
But I am standing still
A life of pages
Waiting to be filled
A heart thats hopeful
A head thats full of dreams
But this becoming
Is harder than it seems
Feels like I'm...
Chorus:
Looking for a reason
Roaming through the night to find
My place in this world
My place in this world
Not a lot to lean on
I need your light to help me find
My place in this world
My place in this world
If there are millions
Down on their knees
Among the many
Can you still hear me
Hear me asking
Where do I belong
Is there a vision
That I can call my own
Show me I'm...
na impluwensiya nina kuya jd, karl, at georgia porgia.
PLACE IN THIS WORLD
Words: michael w. smith and wayne kirkpatrick
Music: michael w. smith
The wind is moving
But I am standing still
A life of pages
Waiting to be filled
A heart thats hopeful
A head thats full of dreams
But this becoming
Is harder than it seems
Feels like I'm...
Chorus:
Looking for a reason
Roaming through the night to find
My place in this world
My place in this world
Not a lot to lean on
I need your light to help me find
My place in this world
My place in this world
If there are millions
Down on their knees
Among the many
Can you still hear me
Hear me asking
Where do I belong
Is there a vision
That I can call my own
Show me I'm...
SINUBUKAN KONG SUMAGOT NG SURVEY NA KUMAKALAT SA FRIENDSTER
AT 'ETO YUN...
you have to answer the survey
> with an honest heart. An honest heart
> will give you good luck for the entire
> year. You may imagine of one people or
> maybe some people not only one. Answer
> it,
> "What if your ex says"
> refering to you!!!
> 1. Why did you let me go?
> ? then why did you go? (tama ba ung grammar ko?)
.
> 2. I still love you
> ? ok.
.
> 3. When did we last talk?
> ? ngayon?
.
> 4. Will you go out with me?
> ? saan?
.
> 5. Hey, can i give you a ride?
> ? JUMPER ako! hindi ko kailangan sumakay!
.
> 6. I cannot keep my promise to you.
> ? i know..
.
> 7. My friends say we look good
> together..
> ? baka naman photogenic lang talaga ako?
.
> 8. You have changed.
> ? my clothes? i have to! baho kaya if i don't!
.
> 9. Can we get back together?
> ? (space)
.
> 10. Oh, I know what this is all about. You found someone else.
> ? some one? some many!
.
> 11. Don't you realize? You are the one who hurt me!
> ? wag ganun! mapagpanggap!
.
> 12. how can u forget our memories??
> ? i'm trying!! sagutin ko nalng pag nagawa ko na!
.
> 13. I will always love you.
> ? (space)
.
> ***Post this as What If Your Ex Asks?
GANYAN TALAGA YUNG FORMAT NIYAN,
HINDI KO NA 'YAN IN-EDIT.
you have to answer the survey
> with an honest heart. An honest heart
> will give you good luck for the entire
> year. You may imagine of one people or
> maybe some people not only one. Answer
> it,
> "What if your ex says"
> refering to you!!!
> 1. Why did you let me go?
> ? then why did you go? (tama ba ung grammar ko?)
.
> 2. I still love you
> ? ok.
.
> 3. When did we last talk?
> ? ngayon?
.
> 4. Will you go out with me?
> ? saan?
.
> 5. Hey, can i give you a ride?
> ? JUMPER ako! hindi ko kailangan sumakay!
.
> 6. I cannot keep my promise to you.
> ? i know..
.
> 7. My friends say we look good
> together..
> ? baka naman photogenic lang talaga ako?
.
> 8. You have changed.
> ? my clothes? i have to! baho kaya if i don't!
.
> 9. Can we get back together?
> ? (space)
.
> 10. Oh, I know what this is all about. You found someone else.
> ? some one? some many!
.
> 11. Don't you realize? You are the one who hurt me!
> ? wag ganun! mapagpanggap!
.
> 12. how can u forget our memories??
> ? i'm trying!! sagutin ko nalng pag nagawa ko na!
.
> 13. I will always love you.
> ? (space)
.
> ***Post this as What If Your Ex Asks?
GANYAN TALAGA YUNG FORMAT NIYAN,
HINDI KO NA 'YAN IN-EDIT.
Friday, October 17, 2008
FOR IN THIS CYCLE THAT WE CALL LIFE...
BATA
- laging binabantayan, hindi pinapabayaan
- laging binibigay ang gusto
- laging pinagbibigyan kahit kanya yung kasalanan
- minsan lang pagsabihan, kasi wala pa raw isip
- tinuturuan kung ano ang tama
- tinuturuan ng "po" at "opo"
- sinasabihan ng "paglaki niyan, magiging ganito ganyan 'yan!"
- laging masaya
- hindi iniisip ang problema, ano naman malay niya?
- walang pakialam sa mundo
- hindi obligado sa mga bagay-bagay
- walang responsibilidad
- laging naglalaro
- masarap maglaro
- gustong-gusto ng mga magulang
HINDI BATA, HINDI MATANDA
- yung iba, bantay sarado. yung iba, pinapabayaan.
- pinagdadamot ang gusto
- laging may kasalanan kahit wala namang ginagawa, o minsan kasalanan niya talaga, ayaw lang aminin.
- palaging pinagsasabihan, para bang walang sariling isip!!!
- tinuturuan ng tinuturuan na ganito ang tama, kaso nga eh iba na ang mundo ngayon!!! iba na po.
- upo!!!
- sinasabihan ng "tingnan mo nangyari sa'yo ngayon???"
- hindi na laging masaya, pero sabi nila enjoy daw tayo while we are young...during our youth days. pa'no? kill joy sila..(parents)
- puro problema iniisip, ang daming problema, iniisip ang problema, nagkakaproblema, ugat ng problema, gustong magkaproblema.
- walang pakialam lalo sa mundo, pero pinapakialaman sila ng mundo. kapag pinakialaman naman nila ang mundo, hindi naman sila pinapakinggan nito.
- obligado na sa sarili, sa mga bagay-bagay, pero ayaw payagan.
- may responsibilidad na, eh ayaw ngang payagan!!!
- hindi na nakakapaglaro.
- masarap paring maglaro...yung seryosong laro.
- ayaw sa mga magulang... pero biglang nagiging magulang!
MATANDA
- tagabantay at tagasarado
- nakukuha ang gusto.
- kayang panindigan ang kasalanan. (yung ilan lang!)
- hindi na pinagsasabihan, sila naman nagsasabi
- tagaturo ng tama
- pino-"po" at "opo"
- sinasabi sa sarili, "bakit ganito nangyari sa'kin ngayon?"
- huli na para ma-realize nila na dapat pala in-enjoy nila yung youth days nila.
- hindi lang problema nila ang iniisip, marami pa
- may pakialam na sa mundo, pero wala paring nangyayari, kurakot parin ang gobyerno...
- mas obligado na sa sarili, at dapat lang
- may responsibilidad, hindi lang ang sarili
- wala ng panahon para maglaro, seryoso na 'to
- masarap paring maglaro...ingat lang.
- magulang na...na may halong pagsisisi (bakit kasi parang napaaga ang pagiging magulang.)
- laging binabantayan, hindi pinapabayaan
- laging binibigay ang gusto
- laging pinagbibigyan kahit kanya yung kasalanan
- minsan lang pagsabihan, kasi wala pa raw isip
- tinuturuan kung ano ang tama
- tinuturuan ng "po" at "opo"
- sinasabihan ng "paglaki niyan, magiging ganito ganyan 'yan!"
- laging masaya
- hindi iniisip ang problema, ano naman malay niya?
- walang pakialam sa mundo
- hindi obligado sa mga bagay-bagay
- walang responsibilidad
- laging naglalaro
- masarap maglaro
- gustong-gusto ng mga magulang
HINDI BATA, HINDI MATANDA
- yung iba, bantay sarado. yung iba, pinapabayaan.
- pinagdadamot ang gusto
- laging may kasalanan kahit wala namang ginagawa, o minsan kasalanan niya talaga, ayaw lang aminin.
- palaging pinagsasabihan, para bang walang sariling isip!!!
- tinuturuan ng tinuturuan na ganito ang tama, kaso nga eh iba na ang mundo ngayon!!! iba na po.
- upo!!!
- sinasabihan ng "tingnan mo nangyari sa'yo ngayon???"
- hindi na laging masaya, pero sabi nila enjoy daw tayo while we are young...during our youth days. pa'no? kill joy sila..(parents)
- puro problema iniisip, ang daming problema, iniisip ang problema, nagkakaproblema, ugat ng problema, gustong magkaproblema.
- walang pakialam lalo sa mundo, pero pinapakialaman sila ng mundo. kapag pinakialaman naman nila ang mundo, hindi naman sila pinapakinggan nito.
- obligado na sa sarili, sa mga bagay-bagay, pero ayaw payagan.
- may responsibilidad na, eh ayaw ngang payagan!!!
- hindi na nakakapaglaro.
- masarap paring maglaro...yung seryosong laro.
- ayaw sa mga magulang... pero biglang nagiging magulang!
MATANDA
- tagabantay at tagasarado
- nakukuha ang gusto.
- kayang panindigan ang kasalanan. (yung ilan lang!)
- hindi na pinagsasabihan, sila naman nagsasabi
- tagaturo ng tama
- pino-"po" at "opo"
- sinasabi sa sarili, "bakit ganito nangyari sa'kin ngayon?"
- huli na para ma-realize nila na dapat pala in-enjoy nila yung youth days nila.
- hindi lang problema nila ang iniisip, marami pa
- may pakialam na sa mundo, pero wala paring nangyayari, kurakot parin ang gobyerno...
- mas obligado na sa sarili, at dapat lang
- may responsibilidad, hindi lang ang sarili
- wala ng panahon para maglaro, seryoso na 'to
- masarap paring maglaro...ingat lang.
- magulang na...na may halong pagsisisi (bakit kasi parang napaaga ang pagiging magulang.)
I don't like rainy days that much...
ang sabi ng iba,
gusto nila tuwing umuulan.
habang nasa bintana raw sila,
nagmumuni-muni na wala naman talaga..
tamang tingin lang habang pumapatak yung ulan, nagdadrama.
nag-e-emo.
nag-iisip.
na para bang sila yung bida sa isang music video na may temang iniwan kunyari.
pumapatak ang luha kasabay ng ulan.
nakatingin sa kawalan.
hanggang sa kung kailan matapos ang ulan.
ako?
ayoko.
ayoko ng ulan,
lalo na kapag pasukan.
nagpapaka-effort akong itayo at guluhin yung buhok ko eh!
tapos uulanan lang?
mababasa?
kaya bumabagsak.
at kaya ayoko.
sana,
ang tag-ulan tuwing summer nalang.
kaso hindi na summer yun.
ah basta, sana hindi tag-ulan tuwing may pasok,
sa bakasyon nalang!
please!
yung hairspray kasi kahit konting basa lang,
lumalambot na agad eh!
sayang naman kasi.
sige na oh..
Friday, October 3, 2008
my princess...
oh well, this is my first time,na mangialam sa issue ng bayan.hindi ko alam kung bakit,pero parang gusto kong magsalita.parang gusto kong marinig yung side ko about sa nangyari,lalo na dun sa paglubog (at paglutang ng bahagyang parte ng barko)na MV Princess of the Stars.
hindi naman ako sobrang sure,pero siguro marami rin namang barko nanaka-schedule that day.eh bakit yung MV Princess of the Stars lang ang hinayaang makaalis at maglayag?bakit yung ibang barko hindi naman?sino ba dapat ang may kasalanan?yung sulpicio lines?yung mga coastguard?yung mga pasahero kasi sumakay sila dun?o yung kakulangan ba sa communication device?o kakulangan sa kaalaman sa paggamit ng communication device?o wala talagang communication device?teka lang, communication device ba tawag dun?hindi ko naman masyadong alam yun.
nakakaawa naman kasi yung mga nadamay.mga nagbuwis ng buhay.na hindi naman dapat.dahil lang sa kasalanan ng isa.o ng marami.mga namamahala.mga kinauukulan.mga may responsibilidad sa mga oras na yun.
maraming namatay para lang may matuto.at kung sino man yung mga dapat matuto sa nangyari na yun,medyo mahiya naman kayo.sino ba ang pabaya?yung mga pasahero ba?sino ba dapat?nagbayad naman sila ng mga pamasahe nila ah?wala naman sigurong barkong nagpapautang.
sino ba talaga namamahala para sa kaligtasan ng mamamayan?lalo na ng mga pasahero?wala bang binibigay na budget yung gobyerno para dito?para ipambili ng mga gamit na kailangan?mga kung ano-anong communication device?para sa safety ng mga pasahero?kung ako lang kasi titingin,parang sobrang napabayaan naman kasi yung nangyari?biruinh mo, ilang linggo na ah,hindi pa lahat nakikita?ni hindi pa alam kung meron pang buhay dun sa loob?kung meron pang naiwan dun?kung meron pa nga ba talaga?
kung meron man,malamang wala na rin.ilang parte nalang ng katawan yung nandun.malay niyo ba kung pinag-piyestahan sila ng mga isda dun.kung kinain na sila ng mga pating.kung naging sirena na yung iba. (harhar)kung nakita na ba nung iba yung lucky me sea food noodle soup. (harhar ulit)stir! nissin kaya gumawa nun!
ah ewan!i don't think na ginagawa nila yung best nila to help those in need!yung iba hugas-kamay.yung iba sinisisi sa iba.yung iba talagang walang pakialam!pano na yung mga nawalan ng buhay?kung naging responsable lang sana yung mga kinauukulan.ilang beses pa ba kailangang mangyari to?kung halimbawa ba mga VIP o artista yung mga nakasakay dun tutulong ba sila agad?
hindi naman ako sobrang sure,pero siguro marami rin namang barko nanaka-schedule that day.eh bakit yung MV Princess of the Stars lang ang hinayaang makaalis at maglayag?bakit yung ibang barko hindi naman?sino ba dapat ang may kasalanan?yung sulpicio lines?yung mga coastguard?yung mga pasahero kasi sumakay sila dun?o yung kakulangan ba sa communication device?o kakulangan sa kaalaman sa paggamit ng communication device?o wala talagang communication device?teka lang, communication device ba tawag dun?hindi ko naman masyadong alam yun.
nakakaawa naman kasi yung mga nadamay.mga nagbuwis ng buhay.na hindi naman dapat.dahil lang sa kasalanan ng isa.o ng marami.mga namamahala.mga kinauukulan.mga may responsibilidad sa mga oras na yun.
maraming namatay para lang may matuto.at kung sino man yung mga dapat matuto sa nangyari na yun,medyo mahiya naman kayo.sino ba ang pabaya?yung mga pasahero ba?sino ba dapat?nagbayad naman sila ng mga pamasahe nila ah?wala naman sigurong barkong nagpapautang.
sino ba talaga namamahala para sa kaligtasan ng mamamayan?lalo na ng mga pasahero?wala bang binibigay na budget yung gobyerno para dito?para ipambili ng mga gamit na kailangan?mga kung ano-anong communication device?para sa safety ng mga pasahero?kung ako lang kasi titingin,parang sobrang napabayaan naman kasi yung nangyari?biruinh mo, ilang linggo na ah,hindi pa lahat nakikita?ni hindi pa alam kung meron pang buhay dun sa loob?kung meron pang naiwan dun?kung meron pa nga ba talaga?
kung meron man,malamang wala na rin.ilang parte nalang ng katawan yung nandun.malay niyo ba kung pinag-piyestahan sila ng mga isda dun.kung kinain na sila ng mga pating.kung naging sirena na yung iba. (harhar)kung nakita na ba nung iba yung lucky me sea food noodle soup. (harhar ulit)stir! nissin kaya gumawa nun!
ah ewan!i don't think na ginagawa nila yung best nila to help those in need!yung iba hugas-kamay.yung iba sinisisi sa iba.yung iba talagang walang pakialam!pano na yung mga nawalan ng buhay?kung naging responsable lang sana yung mga kinauukulan.ilang beses pa ba kailangang mangyari to?kung halimbawa ba mga VIP o artista yung mga nakasakay dun tutulong ba sila agad?
Saturday, September 27, 2008
Friday, September 26, 2008
Tuesday, July 29, 2008
KJ’s COUNTDOWN TO YEAR 2008!
(kagaya ng nauna ko nang posts, ito rin yung isa sa mga hindi ko na-upload sa friendster. still… pareho ang dahilan!)
Waaaaaaaaah!
Sobrang saya! Todo party! Tugtugan! Hehe, slaman!
Si Tony nga super slam! Kitang-kita sa video!
Late na nga ako dumating, nag-ayos pa kasi kami ng church, tapos nilagyan ng konting decoration, si Rudy naman pinaglalagyan ng newspaper yung bubungan! Kamusta naman yun! Hehe, parang junk shop lang!
Ayon, ito nga yung new year’s party namin, dated December 31, 2007!
Syempre puro kabataang KJ nandito. It’s better to be here din naman talaga than to be anywhere, na nakikipag-inuman or whatever! Sila nandito to party with God, rakrakan with Jesus! Dancing and praising Him! And it was fun! Yung iba wala kasi syempre malayo sila and gabi na rin uuwi, and yung iba naman Syempre they’re with their family. Pero di naman kami nag-new year sa church, umuwi din naman kami ng 10 or 11 pm ba yun? Tapos bumalik kami ng 1 am, dun ulit kami sa church! Uhm, wala naman talagang countdown na nangyari! Hehe, title lang talaga!
Ayon nga, nag-games kami!
Masaya naman, kahit papaano! Hehe, enjoy!
Tapos after niyan Tugtugan ulit!
Meron din kaming costume party!
Hehe, nakita niyo ba sa pics ko? Yung nakapang-angel ako?
Yan yung costume ko! Hindi naman masyadong prepared!
Malay ko ba na may costume party pala! Hehe!
After ng new year, around 1 am, dun an ulit kami sa church, sabi wala daw tulungan, pero nagkanya-kanyang latag na at nagsipagtulog na! si Rudy na naman huling natulog! Pinagkukunan na naman ng pictures yung mga nananahimik at tulog! Bago nga pala natulog, kumain muna kami, around 3:30 am, hehe, aga no? tapos after nun, natulog na. aba si Rudy, 6 am na natulog, kinuhanan pa ng video yung mga natutulog, di naman maganda yung pagkakakuha, ginalaw ba naman yung sa may ina-adjust sa camera, kaya ang labo tuloy!
Ayon natulog ulit kami, nagising kami ng 10am, tapos kinain namin yung mga natira naming pagkain! Kawawa naman! Hehe, pagkatapos kumain tulog ulit! Sina Jomel naman, Karl, Kevin at Tony umalis, naglaro ng DOTA. Ang tagal bumalik!
Nagising kami 3pm na, nagsipag-uwian na, nakauwi na rin pala yung mga naglaro ng DOTA, di man lang nagpaalam sa’min! Hmp!
January 2, 2008
6:00 pm
markimark
Waaaaaaaaah!
Sobrang saya! Todo party! Tugtugan! Hehe, slaman!
Si Tony nga super slam! Kitang-kita sa video!
Late na nga ako dumating, nag-ayos pa kasi kami ng church, tapos nilagyan ng konting decoration, si Rudy naman pinaglalagyan ng newspaper yung bubungan! Kamusta naman yun! Hehe, parang junk shop lang!
Ayon, ito nga yung new year’s party namin, dated December 31, 2007!
Syempre puro kabataang KJ nandito. It’s better to be here din naman talaga than to be anywhere, na nakikipag-inuman or whatever! Sila nandito to party with God, rakrakan with Jesus! Dancing and praising Him! And it was fun! Yung iba wala kasi syempre malayo sila and gabi na rin uuwi, and yung iba naman Syempre they’re with their family. Pero di naman kami nag-new year sa church, umuwi din naman kami ng 10 or 11 pm ba yun? Tapos bumalik kami ng 1 am, dun ulit kami sa church! Uhm, wala naman talagang countdown na nangyari! Hehe, title lang talaga!
Ayon nga, nag-games kami!
Masaya naman, kahit papaano! Hehe, enjoy!
Tapos after niyan Tugtugan ulit!
Meron din kaming costume party!
Hehe, nakita niyo ba sa pics ko? Yung nakapang-angel ako?
Yan yung costume ko! Hindi naman masyadong prepared!
Malay ko ba na may costume party pala! Hehe!
After ng new year, around 1 am, dun an ulit kami sa church, sabi wala daw tulungan, pero nagkanya-kanyang latag na at nagsipagtulog na! si Rudy na naman huling natulog! Pinagkukunan na naman ng pictures yung mga nananahimik at tulog! Bago nga pala natulog, kumain muna kami, around 3:30 am, hehe, aga no? tapos after nun, natulog na. aba si Rudy, 6 am na natulog, kinuhanan pa ng video yung mga natutulog, di naman maganda yung pagkakakuha, ginalaw ba naman yung sa may ina-adjust sa camera, kaya ang labo tuloy!
Ayon natulog ulit kami, nagising kami ng 10am, tapos kinain namin yung mga natira naming pagkain! Kawawa naman! Hehe, pagkatapos kumain tulog ulit! Sina Jomel naman, Karl, Kevin at Tony umalis, naglaro ng DOTA. Ang tagal bumalik!
Nagising kami 3pm na, nagsipag-uwian na, nakauwi na rin pala yung mga naglaro ng DOTA, di man lang nagpaalam sa’min! Hmp!
January 2, 2008
6:00 pm
markimark
FACING THE GIANTS
(isa na naman to sa hindi ko na-post sa friendster with same reason!)
Gandang movie!
Yeah, panoorin niyo to, lahat kayo!
Ganda nito! Sobrang astig!
Pinanood namin to nung nag-CHRISTmas party kami kasama ng buong youth!
Marami kayong matutunan dito, bawat scene my revelation!
Kakaiba talaga, sobrang makaka-relate kayo rito!
Basta astig to, check this out!
With God, all things are possible!
(yung picture nung facing the giants na ginawa ko hindi ko nadala eh, nasa bahay, next time nalang. At saka yung link sa website ng movie nasa gilid lang, nakita mo? Yan, yung nasa gilid, nakalagay facing the giants.. o ok na? sige, click mo lang.)
Gandang movie!
Yeah, panoorin niyo to, lahat kayo!
Ganda nito! Sobrang astig!
Pinanood namin to nung nag-CHRISTmas party kami kasama ng buong youth!
Marami kayong matutunan dito, bawat scene my revelation!
Kakaiba talaga, sobrang makaka-relate kayo rito!
Basta astig to, check this out!
With God, all things are possible!
(yung picture nung facing the giants na ginawa ko hindi ko nadala eh, nasa bahay, next time nalang. At saka yung link sa website ng movie nasa gilid lang, nakita mo? Yan, yung nasa gilid, nakalagay facing the giants.. o ok na? sige, click mo lang.)
YOUTH CHRISTMAS PARTY
(isa rin to sa mga hindi ko na-post na blog sa friendster.. kaasar kasi!)
Oo nga pala, nag-Christmas party nga pala kami sa Brookside nung December 28-29, 2007! 2 days and 1 night! Parang camp na rin and reunion! Hehe, kaya masaya!
Dun yun kina Ptr. Lee, sa bahay nila. May pangalan na nga yun eh, TSW Training Center! Oh, sosyal no? Pangmayaman!
Nag-direct yung anak ni Ptr. Lee. Sina Hye Soo at Hye Hin. Tama ba spelling niyan? Sabihin niyo nalang kapag hindi ah? 36 kaming lahat ng pumunta, dumami na no? Dati more or less 10 lang kami. Pero ganun talaga, by God’s great glory, parami na ng parami! Hehe!
Kailangan 8am andun na kami sa Training Center, kaya ang aga umalis ng service galing sa church. Hinatid lahat ng youth ng um-attend. Syempre ako hindi nakasama sa service, late na naman, as usual! 6:30 am na kasi ako nagising! Grrrrrrrrrrrrr! Pero ayon, buti naman nakahabol parin ako! Dumating ako dun before 8am! Hehe, grand entrance parin! At wala naman akong punishment, di naman ako nakulong sa jail, at di naman ako nalagyan ng baboy! Waaaaaaah!
Tapos ayon, pumito na si Hye Soo ba yun? Start na agad! Hinati kami sa 3 grupo – LOVE, FAITH, at HOPE. At napabilang ako sa Hope! Hmp! Ako ba naman yung ginawang leader! Grrrrrrrrr! I hate you all! Hehe! At simula na yun ng kamalasan ng grupong Hope! Hehe! Waaaaaaaaaaaaaaaah! Talo kami sa flag making! Pati sa cheering! Sabi ko naman sa kanila wag na akong gawing leader eh! Hehe, wala sa mood! Moody kasi ako! Hehe!
Tapos naglaro din kami ng pahabaan! Way to heaven yung name ng game! Ggggggrrrrrrrr! Talo na naman kami! Puro kasi kami nakatsinelas! Tapos sila pati sintas sinama sa pahabaan! Hmp! Pero buti nalang nakabawi kami sa second game! Hindi ko alam yung name ng game eh! Di bale, okey lang, nanalo naman. Kahit kulang kami ng isa! Dalawang beses pa ako naglaro! Hehe, kapayat-payat eh! Hirap kaya magpalobo ng balloon! Si ate Che ang lalaki ng mga hakbang! Kaya panalo kami! Hehe, tapos ayon, nag-lunch break na kami! Diba bag-preach muna si Pastor Jun bago yung games? Ayon nga, di dapat tayo nahihiya! Si satan lang naman ang nagbibigay sa’tin ng hiya, kaya dapat tinatanggal na yan! Wag natin siyang hayaan na bigyan tayo ng ganyan! God has something for us! Binigyan tayo ni God ng lugar na talagang para sa’tin, kaya di dapat tayo nahihiya. At yon nga, ito yung binigay Niya sa’tin, yung TSW! At TSW Training Center! O, galing no? hehe, God is Great!
Tapos after lunch, naglaro ulit kami. Oo nga pala, sino ba yung unang naghugas ng pinggan? Yung Love ba? Wala lang. Naglaro kaming treasure hunting! Ay, oo nga pala, Bible Study pala yung kaninang umaga, yung mga games pala yung after lunch! Yung Way To Heaven and Together We Go, yun yung may mga balloons! Tapos yung third game ito na yung treasure hunting! Panalo na sana kami, kaso talo parin! Hmp!
Pero masaya naman, basaan! At buhatan! Hehe. Tapos after nito break time. Gagawa na kami ng drama para mamayang gabi. Ayon nag-practice naman kami, medyo magulo nga lang. puro tawanan! Ang titigas ng mga ulo ng kasamahan ko, mga ayaw magsipakinig sakin, kaya hindi kami manalo-nalo! Hehe, sinisi yung mga kagrupo eh no?
At kamusta naman yung dinner namin, 5 pm! Waaaaaaaah, sobrang aga! Merienda lang namin yan! Hmp! Ewan! Hehe.
Tapos 6pm, si Kuya Raymund naman yung nag-Bible Study sa’min. And ano nga yung sabi? Obey your parents in the Lord for this is right. And this is the first commandment na may promise! to live your life longer! After naman nito, lumabas na kami, para sa bonfire activities namin, drama presentation, sharing, confessing, praying and singing! Ayon, magaganda yung mga drama na pinakita ng bawat group, nakatutuwa. Hulaan niyo kung ano role ko? Hehe, si ate Charo! Dear ate Charo, with matching turn around face left face right sa chair, and beautiful eyes sa ending! I hate you all! Hehe! Si Jayne naman yung may boses na may tweeter! Walang ka-base base! Ang tinis! I hate you daddy! 18 na ako! Pinagpalit kita sa daddy ko! Hehe! Tapos yung daddy niya si Jomel, ang natatanging may comatose na nakakapagsalita! Yung cd, yung cd! Pero wala talaga kayo kay Jake! Talaga naman, ang tig-1.25 peso niyang yosi! Hehe, vital signs, check! Basta ayon, masaya naman yung drama fest, yung mga judge Syempre professional din, kasi meron din sila kunyaring comments tungkol sa mga kalokohang pinaggagagawa namin dun! Hehe! Pero seryoso, kakaiba naman daw, magagaling naman daw lahat! Kaso meron lang talagang kailangang manalo, kasi yung matatalo, yun yung maghuhugas ng pinggan the next day! Hehe! At buti hindi kami yung natalo, kaso hindi rin kami nanalo! Hmp! Yung group ng Faith yung nanalo, 137.5 ba yung points nila? Tapos kami 131? Yata! Hmp! Sayang! Tsk! Tsk! Tsk!
Pagkatapos naman nung drama presentation, yun na yung prayer time namin, at magko-confess kami. Sinulat namin sa paper yung mga gusto naming i-confess, tapos we prayed for it, for forgiveness, tapos sinunog namin yun sa apoy, yung apoy sa bonfire! Ayon, Syempre thankful ang lahat for that forgiveness, sabi nga ni Chastine, ang sarap sa pakiramdam! And that’s true naman talaga, basta kakaibang experience yung ganun, iba yung feeling! Iba talaga kapag KJ!
Pagkatapos naman niyan, masaya ulit! Kasi movie time na! Banglaki ng tv! Hehe! Juk lang! outdoor pa nga eh, kalahating gabi nanonood pa kami! Hehe! Naka-tarpaulin kaya malapad! Masarap manood pero medyo nakakahilo. Yung pinanood nga pala namin yung FACING THE GIANTS! Ang gandang movie! Totoo! Nakakatawa, nakaka-touch, maraming revelations kang makikita! Basta marami kang matututunan talaga! Ganda ng pagkakagawa! Parang hindi naman nakaka-iyak pero maiiyak ka! Ewan! Tapos masaya habang nanonood, kasi nagkukwentuhan! Si Denise ang daldal! Hehe, juk! Kung ano-ano mga pinag-iisip! The screw, the screw! Tapos si Rudy naman at si Jayne nakakawala daw ng focus sa panonood, nakakawala ng excitement, pano ba naman habang nanonood nagkukwento! Kaasar! Ang ingay! Hehe! Pero maganda talaga yung movie! Astig!
Pagkatapos niyan, balik na kami ng respective rooms namin. Matutulog na kami! Waaaaaaaah! Agawan ng banyo! Hehe, tagal nilang maghilamos! Ako yung pinakahuli! Anong petsa na yun! Sina Denise at Tata makikipagkwentuhan pa sana, kaso nagagalit na si Elena! Ayaw nang magpalabas ng kwarto! Kaya ayon, natulog nalang sila! Wawa naman! Hehe. Tapos kami naman sa kwarto namin, ang gulo! Sardinas! Kanya-kanyang pwesto! Kanya-kanyang position! Kaming dalawa ni Rudy wala kaming pwesto! Ang tagal tuloy naming nakatulog! Si Giovane may insomnia daw pero pagkapasok na pagkapasok palang ng kwarto natulog na agad! Siya din ata huling nagising! Hehe! Around 3:30 am na ata kami nakatulog, dalawa lang kami ni Rudy ang gising, sila tulog lahat, kaya kinuhanan namin sila ng remembrance! Pictures at videos! Hehe! Si Dang-dang nagising, tinulak ba naman ni Kevin! Nahulog tuloy sa higaan! Tinamaan si Jomel. Si Jomel naman bumangon tapos gumising saglit, pero kina-umagahan tinanong namin di niya daw alam! Si Kevin ganun din, bumaliktad ng pwesto, pero di rin daw niya alam! Pambihira! Si Tony naman rakista! Slamming while sleeping! Hehe! Si Jasphere nagsasalita habang tulog, “sino yun sino yun” daw! Ang saya lang ng tulog eh no? sa kabilang kwarto di na namin alam, nagsarado ba naman ng kwarto! Nagalit ba naman yung mayordoma nila! Si Elena!
Kina-umagahan, kanya-kanyang gising na! Matutulog pa lang ako si Jake tinatanong na ako kung anong oras na! ayon, sabi ko 5am, gumising na rin siya! Nagsipag-liguan na kami! Tapos nagising na rin yung mga taga-kabilang kwarto. Gumising na rin si director! Hehe, nag-exercise kami sa labas, sa playground ng Brookside, habang nag-e-exercise kami dun, may nakita kaming mama, ang haba ng dila! Lumalawit! Ewan ko ba dun! Tapos ayon, kaming dalawa ni Elena, star! Nasa gitna nilang lahat! Ginaya namin yung eksena sa Facing the Giants! Hehe!
Tapos ayon, pagbalik namin sa Training Center nag-yoga naman kami! Hehe, ilan lang yung ginawa ko, ang sakit kasi sa katawan! Ayaw ba naman ma-bend ng mga kalamnan ko! At ayaw ma-stretch! Hehe! Tapos naligo na rin yung iba! After nun breakfast na namin! Haaay sa wakas nakakain din! Huling kain ba naman namin 5 pm! Waaaaaah! Fasting? Hehe! After naman ng breakfast namin si Ptr. Lee na yung nag-preach! Ayon, mga inaantok na! Si Kevin sinigawan ni Ptr. Lee ng AMEN! Ayon nagising! Hehe! Dumilat din ang mata! Well, the message was about Service. Serving other people and serving God.
Tapos ayon, after nun outdoor ulit kami, nag-sharing about their experience sa Christmas party ala-camp namin! Hehe! After nun nagsulat kami sa paper ng mga comment namin sa bawat isa. Tapos exchange gift din kami! Nakuha ko ay walang kamatayang mug! Hehe. Pero ang ganda ng message dun sa karton ng mug, FAITH SEES THE INVINCIBLE, BELIEVES THE INCREDIBLE, AND RECEIVES THE IMPOSSIBLE. Oh, ganda no?
Oh siya sige, uwian na, ‘pag may camp sa summer kita-kits ulit tayo ha!
God bless you all!
Hehe, KJ!
January 2, 2008
12:10 pm
markimark
Oo nga pala, nag-Christmas party nga pala kami sa Brookside nung December 28-29, 2007! 2 days and 1 night! Parang camp na rin and reunion! Hehe, kaya masaya!
Dun yun kina Ptr. Lee, sa bahay nila. May pangalan na nga yun eh, TSW Training Center! Oh, sosyal no? Pangmayaman!
Nag-direct yung anak ni Ptr. Lee. Sina Hye Soo at Hye Hin. Tama ba spelling niyan? Sabihin niyo nalang kapag hindi ah? 36 kaming lahat ng pumunta, dumami na no? Dati more or less 10 lang kami. Pero ganun talaga, by God’s great glory, parami na ng parami! Hehe!
Kailangan 8am andun na kami sa Training Center, kaya ang aga umalis ng service galing sa church. Hinatid lahat ng youth ng um-attend. Syempre ako hindi nakasama sa service, late na naman, as usual! 6:30 am na kasi ako nagising! Grrrrrrrrrrrrr! Pero ayon, buti naman nakahabol parin ako! Dumating ako dun before 8am! Hehe, grand entrance parin! At wala naman akong punishment, di naman ako nakulong sa jail, at di naman ako nalagyan ng baboy! Waaaaaaah!
Tapos ayon, pumito na si Hye Soo ba yun? Start na agad! Hinati kami sa 3 grupo – LOVE, FAITH, at HOPE. At napabilang ako sa Hope! Hmp! Ako ba naman yung ginawang leader! Grrrrrrrrr! I hate you all! Hehe! At simula na yun ng kamalasan ng grupong Hope! Hehe! Waaaaaaaaaaaaaaaah! Talo kami sa flag making! Pati sa cheering! Sabi ko naman sa kanila wag na akong gawing leader eh! Hehe, wala sa mood! Moody kasi ako! Hehe!
Tapos naglaro din kami ng pahabaan! Way to heaven yung name ng game! Ggggggrrrrrrrr! Talo na naman kami! Puro kasi kami nakatsinelas! Tapos sila pati sintas sinama sa pahabaan! Hmp! Pero buti nalang nakabawi kami sa second game! Hindi ko alam yung name ng game eh! Di bale, okey lang, nanalo naman. Kahit kulang kami ng isa! Dalawang beses pa ako naglaro! Hehe, kapayat-payat eh! Hirap kaya magpalobo ng balloon! Si ate Che ang lalaki ng mga hakbang! Kaya panalo kami! Hehe, tapos ayon, nag-lunch break na kami! Diba bag-preach muna si Pastor Jun bago yung games? Ayon nga, di dapat tayo nahihiya! Si satan lang naman ang nagbibigay sa’tin ng hiya, kaya dapat tinatanggal na yan! Wag natin siyang hayaan na bigyan tayo ng ganyan! God has something for us! Binigyan tayo ni God ng lugar na talagang para sa’tin, kaya di dapat tayo nahihiya. At yon nga, ito yung binigay Niya sa’tin, yung TSW! At TSW Training Center! O, galing no? hehe, God is Great!
Tapos after lunch, naglaro ulit kami. Oo nga pala, sino ba yung unang naghugas ng pinggan? Yung Love ba? Wala lang. Naglaro kaming treasure hunting! Ay, oo nga pala, Bible Study pala yung kaninang umaga, yung mga games pala yung after lunch! Yung Way To Heaven and Together We Go, yun yung may mga balloons! Tapos yung third game ito na yung treasure hunting! Panalo na sana kami, kaso talo parin! Hmp!
Pero masaya naman, basaan! At buhatan! Hehe. Tapos after nito break time. Gagawa na kami ng drama para mamayang gabi. Ayon nag-practice naman kami, medyo magulo nga lang. puro tawanan! Ang titigas ng mga ulo ng kasamahan ko, mga ayaw magsipakinig sakin, kaya hindi kami manalo-nalo! Hehe, sinisi yung mga kagrupo eh no?
At kamusta naman yung dinner namin, 5 pm! Waaaaaaaah, sobrang aga! Merienda lang namin yan! Hmp! Ewan! Hehe.
Tapos 6pm, si Kuya Raymund naman yung nag-Bible Study sa’min. And ano nga yung sabi? Obey your parents in the Lord for this is right. And this is the first commandment na may promise! to live your life longer! After naman nito, lumabas na kami, para sa bonfire activities namin, drama presentation, sharing, confessing, praying and singing! Ayon, magaganda yung mga drama na pinakita ng bawat group, nakatutuwa. Hulaan niyo kung ano role ko? Hehe, si ate Charo! Dear ate Charo, with matching turn around face left face right sa chair, and beautiful eyes sa ending! I hate you all! Hehe! Si Jayne naman yung may boses na may tweeter! Walang ka-base base! Ang tinis! I hate you daddy! 18 na ako! Pinagpalit kita sa daddy ko! Hehe! Tapos yung daddy niya si Jomel, ang natatanging may comatose na nakakapagsalita! Yung cd, yung cd! Pero wala talaga kayo kay Jake! Talaga naman, ang tig-1.25 peso niyang yosi! Hehe, vital signs, check! Basta ayon, masaya naman yung drama fest, yung mga judge Syempre professional din, kasi meron din sila kunyaring comments tungkol sa mga kalokohang pinaggagagawa namin dun! Hehe! Pero seryoso, kakaiba naman daw, magagaling naman daw lahat! Kaso meron lang talagang kailangang manalo, kasi yung matatalo, yun yung maghuhugas ng pinggan the next day! Hehe! At buti hindi kami yung natalo, kaso hindi rin kami nanalo! Hmp! Yung group ng Faith yung nanalo, 137.5 ba yung points nila? Tapos kami 131? Yata! Hmp! Sayang! Tsk! Tsk! Tsk!
Pagkatapos naman nung drama presentation, yun na yung prayer time namin, at magko-confess kami. Sinulat namin sa paper yung mga gusto naming i-confess, tapos we prayed for it, for forgiveness, tapos sinunog namin yun sa apoy, yung apoy sa bonfire! Ayon, Syempre thankful ang lahat for that forgiveness, sabi nga ni Chastine, ang sarap sa pakiramdam! And that’s true naman talaga, basta kakaibang experience yung ganun, iba yung feeling! Iba talaga kapag KJ!
Pagkatapos naman niyan, masaya ulit! Kasi movie time na! Banglaki ng tv! Hehe! Juk lang! outdoor pa nga eh, kalahating gabi nanonood pa kami! Hehe! Naka-tarpaulin kaya malapad! Masarap manood pero medyo nakakahilo. Yung pinanood nga pala namin yung FACING THE GIANTS! Ang gandang movie! Totoo! Nakakatawa, nakaka-touch, maraming revelations kang makikita! Basta marami kang matututunan talaga! Ganda ng pagkakagawa! Parang hindi naman nakaka-iyak pero maiiyak ka! Ewan! Tapos masaya habang nanonood, kasi nagkukwentuhan! Si Denise ang daldal! Hehe, juk! Kung ano-ano mga pinag-iisip! The screw, the screw! Tapos si Rudy naman at si Jayne nakakawala daw ng focus sa panonood, nakakawala ng excitement, pano ba naman habang nanonood nagkukwento! Kaasar! Ang ingay! Hehe! Pero maganda talaga yung movie! Astig!
Pagkatapos niyan, balik na kami ng respective rooms namin. Matutulog na kami! Waaaaaaaah! Agawan ng banyo! Hehe, tagal nilang maghilamos! Ako yung pinakahuli! Anong petsa na yun! Sina Denise at Tata makikipagkwentuhan pa sana, kaso nagagalit na si Elena! Ayaw nang magpalabas ng kwarto! Kaya ayon, natulog nalang sila! Wawa naman! Hehe. Tapos kami naman sa kwarto namin, ang gulo! Sardinas! Kanya-kanyang pwesto! Kanya-kanyang position! Kaming dalawa ni Rudy wala kaming pwesto! Ang tagal tuloy naming nakatulog! Si Giovane may insomnia daw pero pagkapasok na pagkapasok palang ng kwarto natulog na agad! Siya din ata huling nagising! Hehe! Around 3:30 am na ata kami nakatulog, dalawa lang kami ni Rudy ang gising, sila tulog lahat, kaya kinuhanan namin sila ng remembrance! Pictures at videos! Hehe! Si Dang-dang nagising, tinulak ba naman ni Kevin! Nahulog tuloy sa higaan! Tinamaan si Jomel. Si Jomel naman bumangon tapos gumising saglit, pero kina-umagahan tinanong namin di niya daw alam! Si Kevin ganun din, bumaliktad ng pwesto, pero di rin daw niya alam! Pambihira! Si Tony naman rakista! Slamming while sleeping! Hehe! Si Jasphere nagsasalita habang tulog, “sino yun sino yun” daw! Ang saya lang ng tulog eh no? sa kabilang kwarto di na namin alam, nagsarado ba naman ng kwarto! Nagalit ba naman yung mayordoma nila! Si Elena!
Kina-umagahan, kanya-kanyang gising na! Matutulog pa lang ako si Jake tinatanong na ako kung anong oras na! ayon, sabi ko 5am, gumising na rin siya! Nagsipag-liguan na kami! Tapos nagising na rin yung mga taga-kabilang kwarto. Gumising na rin si director! Hehe, nag-exercise kami sa labas, sa playground ng Brookside, habang nag-e-exercise kami dun, may nakita kaming mama, ang haba ng dila! Lumalawit! Ewan ko ba dun! Tapos ayon, kaming dalawa ni Elena, star! Nasa gitna nilang lahat! Ginaya namin yung eksena sa Facing the Giants! Hehe!
Tapos ayon, pagbalik namin sa Training Center nag-yoga naman kami! Hehe, ilan lang yung ginawa ko, ang sakit kasi sa katawan! Ayaw ba naman ma-bend ng mga kalamnan ko! At ayaw ma-stretch! Hehe! Tapos naligo na rin yung iba! After nun breakfast na namin! Haaay sa wakas nakakain din! Huling kain ba naman namin 5 pm! Waaaaaah! Fasting? Hehe! After naman ng breakfast namin si Ptr. Lee na yung nag-preach! Ayon, mga inaantok na! Si Kevin sinigawan ni Ptr. Lee ng AMEN! Ayon nagising! Hehe! Dumilat din ang mata! Well, the message was about Service. Serving other people and serving God.
Tapos ayon, after nun outdoor ulit kami, nag-sharing about their experience sa Christmas party ala-camp namin! Hehe! After nun nagsulat kami sa paper ng mga comment namin sa bawat isa. Tapos exchange gift din kami! Nakuha ko ay walang kamatayang mug! Hehe. Pero ang ganda ng message dun sa karton ng mug, FAITH SEES THE INVINCIBLE, BELIEVES THE INCREDIBLE, AND RECEIVES THE IMPOSSIBLE. Oh, ganda no?
Oh siya sige, uwian na, ‘pag may camp sa summer kita-kits ulit tayo ha!
God bless you all!
Hehe, KJ!
January 2, 2008
12:10 pm
markimark
SA COLLEGE: SELF STUDY!
(isa to sa mga blog ko before na hindi ko na-post sa friendster,
kaasar, nawawala kasi minsan, tas tagal ding mag-load! hmp!)
Waaaaaaah! Totoo naman!
Kailangan talaga self study. Sariling sikap!
Hindi naman kasi lahat tinuturo, meron talagang kulang.
Kung ano pa nga yung sana eh mas mahalaga, yun pa yung parang kulang.
Tingnan mo nga ngayon, bumalik na naman kami ng html,
Eh natapos na nga yun eh,
Hindi naman masama kung babalikan,
Yung akin lang naman, sayang kasi yung oras eh.
Isang tri lang kasi,
3 months lang, buti sana kung sa 3 months na yun eh araw-araw,
sa isang lingo isang beses lang.
lumalabas, 12 meetings lang.
babawasan pa kapag exam week.
Eh di ilan nalang yun?
Haaaaaaay, sayang kasi yung pera eh at yung oras,
Kung hindi lang kailangan ng diploma eh!
Kaya ayon, kung ano yung tinuturo, yun lang din.
Kaya kailangan marunong kang magsaliksik.
Kung ano yung mga tinuro, kailangan dagdagan mo,
Para na rin yun sa sarili mo no.
Ngayon nga, html, sana java script na yun.
Haaaaaaay, mas mahalaga pa naman ata yun.
Kung ano pa yung mahalaga yun pa yung hindi masyadong natututukan.
Kung ano pa yung mga major subjects, parang wala lang.
Yung mga minor, yun pa yung maraming naituturo,
Mas marami ka pang natututunan dun!
Sa dami ba naman ng minor subjects.
Minor subject na nga, hinati pa sa dalawa,
Dagdag bayaran na, sayang pa ang oras,
Pwede namang pag-isahin!
Kaya yung major eh parang wala nalang, kasi nga hindi naman natututukan talaga.
Kung yung minor subjects sana na pinaghahati nila
Eh ginawa nalang major, mas okey sana,
Para matutukan yung mga kailangang tutukan,
Mas marami sanang programming subject.
Nang sa ganun, mahasa naman mag-program yung mga estudyante.
Pano tayo magiging competitive kung puro basic at minor subjects lang yung itinuturo diba?
Kaya ayon, para naman hindi kami mahuli kahit papaano
Eh sariling sikap talaga.
Todo hanap ng tutorials sa internet!
Gggggrrrrrrrrr!
Para lang mas matuto.
Para naman kasing hindi nila pinapakinggan yung mga opinion ng estudyante.
Parang wala lang.
Kaya ayon, self study talaga kailangan.
Parang ang layo ng mga pinagsasasabi ko no?
Hayaan mo na!
Oo nga pala, sino ba marunong gumamit ng dreamweaver?
Tama ba spelling?
Paturo naman, tinatamad kasi ako! Hehe, sabay ganun?
Pero baka bukas o next day,
Maghahanap ako sa internet,
Kainis kasi, di naman tinuturo sa school. Hmp!
PEACE!
Blog ko to, kaya pwede ko sabihin mga gusto kong sabihin!
kaasar, nawawala kasi minsan, tas tagal ding mag-load! hmp!)
Waaaaaaah! Totoo naman!
Kailangan talaga self study. Sariling sikap!
Hindi naman kasi lahat tinuturo, meron talagang kulang.
Kung ano pa nga yung sana eh mas mahalaga, yun pa yung parang kulang.
Tingnan mo nga ngayon, bumalik na naman kami ng html,
Eh natapos na nga yun eh,
Hindi naman masama kung babalikan,
Yung akin lang naman, sayang kasi yung oras eh.
Isang tri lang kasi,
3 months lang, buti sana kung sa 3 months na yun eh araw-araw,
sa isang lingo isang beses lang.
lumalabas, 12 meetings lang.
babawasan pa kapag exam week.
Eh di ilan nalang yun?
Haaaaaaay, sayang kasi yung pera eh at yung oras,
Kung hindi lang kailangan ng diploma eh!
Kaya ayon, kung ano yung tinuturo, yun lang din.
Kaya kailangan marunong kang magsaliksik.
Kung ano yung mga tinuro, kailangan dagdagan mo,
Para na rin yun sa sarili mo no.
Ngayon nga, html, sana java script na yun.
Haaaaaaay, mas mahalaga pa naman ata yun.
Kung ano pa yung mahalaga yun pa yung hindi masyadong natututukan.
Kung ano pa yung mga major subjects, parang wala lang.
Yung mga minor, yun pa yung maraming naituturo,
Mas marami ka pang natututunan dun!
Sa dami ba naman ng minor subjects.
Minor subject na nga, hinati pa sa dalawa,
Dagdag bayaran na, sayang pa ang oras,
Pwede namang pag-isahin!
Kaya yung major eh parang wala nalang, kasi nga hindi naman natututukan talaga.
Kung yung minor subjects sana na pinaghahati nila
Eh ginawa nalang major, mas okey sana,
Para matutukan yung mga kailangang tutukan,
Mas marami sanang programming subject.
Nang sa ganun, mahasa naman mag-program yung mga estudyante.
Pano tayo magiging competitive kung puro basic at minor subjects lang yung itinuturo diba?
Kaya ayon, para naman hindi kami mahuli kahit papaano
Eh sariling sikap talaga.
Todo hanap ng tutorials sa internet!
Gggggrrrrrrrrr!
Para lang mas matuto.
Para naman kasing hindi nila pinapakinggan yung mga opinion ng estudyante.
Parang wala lang.
Kaya ayon, self study talaga kailangan.
Parang ang layo ng mga pinagsasasabi ko no?
Hayaan mo na!
Oo nga pala, sino ba marunong gumamit ng dreamweaver?
Tama ba spelling?
Paturo naman, tinatamad kasi ako! Hehe, sabay ganun?
Pero baka bukas o next day,
Maghahanap ako sa internet,
Kainis kasi, di naman tinuturo sa school. Hmp!
PEACE!
Blog ko to, kaya pwede ko sabihin mga gusto kong sabihin!
Monday, July 21, 2008
FINALLY...
Finally, naayos na rin sa wakas yung pc ko!Kaasar talaga yang mga virus na yan!Banas!Oh well, kung sa bagay,sayang naman yung mga anti-virus kung walang mga virus,di sila kikita.
Anyways, ngayong ayos na nga siya,ito ang unang nai-type ko simula nung na-install ko kaninayung mga dapat i-install dito.Hindi naman na ganun katagal,inuna ko lang yung mga kailangan talaga.Ayan, makakagawa na ulit ako ng mga assignment dito,edit ng pictures and sounds,gawa ng blog,open ng account,makinig ng tugtog,manood ng movie,mag-burn,gumawa ng gif,mag-type nito,at marami pang iba na maaaring hanggang ngayon ay hindi ko parin nagagawasa buong buhay ko.
Oo nga pala,nais ko ring magpasalamat sa nag-ayos ng pc ko,ang bi9natang mustasa!si rodel! calasagsag diba? yung surname mo?hehe,president's lister yan!oha,ohaayaw magpabayad ng cash!ang arte! sabi niya two nights nalang daw!haha! yuck!di ko kaya yun, nakakapagod yun!hehe, juk lang! nagalambing lang...pinilit ko, ayaw paring magpabayad!two nights nga daw eh!eh ayoko nga eh!
wait lang, antok na ako,bukas ko nalang tapusin yung iba.
Tuesday, July 8, 2008
a special acknowledgement for my very first fans! at dalawa sila!! harhar!
para kay cheyang,
bessie, thank you for supporting me and my dreams,
para sumikat sa kawalan!
harhar!
thank you for reading this whatever thing!
see you sooner and later with rain and your chicken namely dinosaur!!!
hehe!
para kay yen-yen,
thank you man ah!
hehe, i wasn't expecting na mabasa mo blog ko nga wala lang!
hehe, dugay na ko la kapuli! grrrrrrrr!
la na ko kaligo suba!! hehe
see you soon!
with the rest of the guys!!
God bless ya!
txt mo ko!
bessie, thank you for supporting me and my dreams,
para sumikat sa kawalan!
harhar!
thank you for reading this whatever thing!
see you sooner and later with rain and your chicken namely dinosaur!!!
hehe!
para kay yen-yen,
thank you man ah!
hehe, i wasn't expecting na mabasa mo blog ko nga wala lang!
hehe, dugay na ko la kapuli! grrrrrrrr!
la na ko kaligo suba!! hehe
see you soon!
with the rest of the guys!!
God bless ya!
txt mo ko!
what this world needs.. from CASTING CROWNS' album "the altar and the door"
What this world needs is not another one hit wonder with an axe to grindAnother two bit politician peddling lies
Another three ring circus society
What this world needs is not another sign waving super saint that's better than you
Another ear pleasing candy man afraid of the truth
Another prophet in an Armani suit
What this world needs is a Savior who will rescue
A Spirit who will lead
A Father who will love them in their time of need
A Savior who will rescue
A Spirit who will lead
A Father who will love
That's what this world needs
What this world needs is for us to care more about the inside than the outside
Have we become so blind that we can't see
God's gotta change her heart before He changes her shirt
What this world needs is for us to stop hiding behind our relevance
Blending in so well that people can't see the difference
And it's the difference that sets the world free
Jesus is our Savior, that's what this world needs
Father's arms around you,
that's what this world needs
That's what this world needs
wala lang,
totoo naman eh!
hmp!
First day with my new prof!
ayon, hindi ako late!
aaaaaaaaaahhhhh!
i played in the rain!
but i made a new friend!
aaaaaaaaaahhhhh!
i played in the rain!
but i made a new friend!
SCIENCE VS. FAITH
An atheist professor of philosophy speaks to his class on the problemscience has with God, The Almighty.He asks one of his new Christian students to stand and.....
Professor: You are a Christian, aren't you, son?
Student : Yes, sir.
Prof: So you believe in God?
Student : Absolutely, sir.
Prof: Is God good?
Student : Sure.
Prof: Is God all-powerful?
Student : Yes.
Prof: My brother died of cancer even though he prayed to God to heal him.Most of us would attempt to help others who are ill. But God didn't.How is this God good then? Hmm?
(Student is silent.)
Prof: You can't answer, can you? Let's start again, young fella. Is God good?
Student :Yes.
Prof: Is Satan good?
Student : No.
Prof: Where does Satan come from?
Student : From...God...
Prof: That's right. Tell me son, is there evil in this world?
Student : Yes.
Prof: Evil is everywhere, isn't it? And God did make everything. Correct?
Student : Yes.
Prof: So who created evil?
(Student does not answer.)
Prof: Is there sickness? Immorality? Hatred? Ugliness? All these terrible things exist in the world, don't they?
Student :Yes, sir.
Prof: So, who created them?
(Student has no answer.)
Prof: Science says you have 5 senses you use to identify and observe theworld around you. Tell me, son...Have you ever seen God?
Student: No, sir.
Prof: Tell us if you have ever heard your God?
Student : No , sir.
Prof: Have you ever felt your God, tasted your God, smelt your God?Have you ever had any sensory perception of God for that matter?
Student : No, sir. I'm afraid I haven't.
Prof: Yet you still believe in Him?
Student : Yes.
Prof: According to empirical, testable, demonstrable protocol, science saysyour GOD doesn't exist. What do you say to that, son?
Student : Nothing. I only have my FAITH.
Prof: Yes. Faith. And that is the problem science has.
Student : Professor, is there such a thing as heat?
Prof: Yes.
Student : And is there such a thing as cold?
Prof: Yes.
Student : No sir. There isn't.
(The lecture theatre becomes veryquiet with this turn of events.)
Student : Sir, you can have lots of heat, even more heat, superheat, mega heat,white heat, a little heat or no heat.But we don't have anything called cold.We can hit 458 degrees below zero which is no heat, but we can't goany further after that. There is no such thing as cold. Cold is only aword we use to describe the absence of heat.We cannot measure cold.Heat is energy. Cold is not the opposite of heat, sir, just theabsence of it.
(There is pin-drop silence in thelecture theatre.)
Student : What about darkness, Professor?
Is there such a thing as darkness?
Prof: Yes. What is night if there isn't darkness?
Student : You're wrong again, sir. Darkness is the absence of something.You can have low light, normal light, bright light, flashing light....But ifyou have no light constantly, you have nothing and it's called darkness,isn't it? In reality, darkness isn't. If it wereyou would be able to make darkness darker, wouldn't you?
Prof: So what is the point you are making, young man?
Student : Sir, my point is your philosophical premise is flawed.
Prof: Flawed? Can you explain how?
Student : Sir, you are working on the premise of duality.You argue there is life and then there is death, a good God and a bad God.You are viewing the concept of God as something finite, something we can measure.Sir, science can't even explain a thought. It uses electricity and magnetism, but has never seen, much less fully understood either one.To view death as the opposite of life is to be ignorant of the fact that death cannot exist as a substantive thing. Death is not the opposite of life: just the absence of it.Now tell me, Professor. Do you teach your students that they evolved from a monkey?
Prof: If you are referring to the natural evolutionary process, yes, ofcourse, I do.
Student : Have you ever observed evolution with your own eyes, sir?
(The Professor shakes his head with a smile, beginning to realize where theargument is going.)
Student : Since no one has ever observed the process of evolution at work and cannot even prove that this process is an on-going endeavour, are you not teaching your opinion, sir? Are you not a scientist but a preacher?
(The class is in uproar.)
Student : Is there anyone in the class who has ever seen the Professor's brain?
(The class breaks out into laughter.)
Student : Is there anyone here who hasever heard the Professor's brain, felt it, touched or smelt it?.....No one appears to have done so.So, according to the established rules of empirical, stable, demonstrableprotocol, science says that you have no brain, sir.With all due respect, sir, how do we then trust your lectures, sir?
(The room is silent. The professor stares at the student, his face unfathomable.)
Prof: I guess you'll have to take them on faith, son.
Student : That is it sir.. The link between man & God is FAITH.That is all that keeps things moving.
Professor: You are a Christian, aren't you, son?
Student : Yes, sir.
Prof: So you believe in God?
Student : Absolutely, sir.
Prof: Is God good?
Student : Sure.
Prof: Is God all-powerful?
Student : Yes.
Prof: My brother died of cancer even though he prayed to God to heal him.Most of us would attempt to help others who are ill. But God didn't.How is this God good then? Hmm?
(Student is silent.)
Prof: You can't answer, can you? Let's start again, young fella. Is God good?
Student :Yes.
Prof: Is Satan good?
Student : No.
Prof: Where does Satan come from?
Student : From...God...
Prof: That's right. Tell me son, is there evil in this world?
Student : Yes.
Prof: Evil is everywhere, isn't it? And God did make everything. Correct?
Student : Yes.
Prof: So who created evil?
(Student does not answer.)
Prof: Is there sickness? Immorality? Hatred? Ugliness? All these terrible things exist in the world, don't they?
Student :Yes, sir.
Prof: So, who created them?
(Student has no answer.)
Prof: Science says you have 5 senses you use to identify and observe theworld around you. Tell me, son...Have you ever seen God?
Student: No, sir.
Prof: Tell us if you have ever heard your God?
Student : No , sir.
Prof: Have you ever felt your God, tasted your God, smelt your God?Have you ever had any sensory perception of God for that matter?
Student : No, sir. I'm afraid I haven't.
Prof: Yet you still believe in Him?
Student : Yes.
Prof: According to empirical, testable, demonstrable protocol, science saysyour GOD doesn't exist. What do you say to that, son?
Student : Nothing. I only have my FAITH.
Prof: Yes. Faith. And that is the problem science has.
Student : Professor, is there such a thing as heat?
Prof: Yes.
Student : And is there such a thing as cold?
Prof: Yes.
Student : No sir. There isn't.
(The lecture theatre becomes veryquiet with this turn of events.)
Student : Sir, you can have lots of heat, even more heat, superheat, mega heat,white heat, a little heat or no heat.But we don't have anything called cold.We can hit 458 degrees below zero which is no heat, but we can't goany further after that. There is no such thing as cold. Cold is only aword we use to describe the absence of heat.We cannot measure cold.Heat is energy. Cold is not the opposite of heat, sir, just theabsence of it.
(There is pin-drop silence in thelecture theatre.)
Student : What about darkness, Professor?
Is there such a thing as darkness?
Prof: Yes. What is night if there isn't darkness?
Student : You're wrong again, sir. Darkness is the absence of something.You can have low light, normal light, bright light, flashing light....But ifyou have no light constantly, you have nothing and it's called darkness,isn't it? In reality, darkness isn't. If it wereyou would be able to make darkness darker, wouldn't you?
Prof: So what is the point you are making, young man?
Student : Sir, my point is your philosophical premise is flawed.
Prof: Flawed? Can you explain how?
Student : Sir, you are working on the premise of duality.You argue there is life and then there is death, a good God and a bad God.You are viewing the concept of God as something finite, something we can measure.Sir, science can't even explain a thought. It uses electricity and magnetism, but has never seen, much less fully understood either one.To view death as the opposite of life is to be ignorant of the fact that death cannot exist as a substantive thing. Death is not the opposite of life: just the absence of it.Now tell me, Professor. Do you teach your students that they evolved from a monkey?
Prof: If you are referring to the natural evolutionary process, yes, ofcourse, I do.
Student : Have you ever observed evolution with your own eyes, sir?
(The Professor shakes his head with a smile, beginning to realize where theargument is going.)
Student : Since no one has ever observed the process of evolution at work and cannot even prove that this process is an on-going endeavour, are you not teaching your opinion, sir? Are you not a scientist but a preacher?
(The class is in uproar.)
Student : Is there anyone in the class who has ever seen the Professor's brain?
(The class breaks out into laughter.)
Student : Is there anyone here who hasever heard the Professor's brain, felt it, touched or smelt it?.....No one appears to have done so.So, according to the established rules of empirical, stable, demonstrableprotocol, science says that you have no brain, sir.With all due respect, sir, how do we then trust your lectures, sir?
(The room is silent. The professor stares at the student, his face unfathomable.)
Prof: I guess you'll have to take them on faith, son.
Student : That is it sir.. The link between man & God is FAITH.That is all that keeps things moving.
Saturday, July 5, 2008
got a new professor in MATH0405!!!
haaaah!
what's with the first Saturday of July?
may new prof kami sa math0405,
calculus with analytic geometry..
(oha! oha! saan na naman kaya ako kukuha at mang-a-arbor ng talino nito?)
(aaaaaaaagggggggggrrrrrrrrrr.....)
mapipilitan na naman akong mag-aral ng mabuti at maayos,
gumising ng maaga..o mas maaga pa..
sumakay ng jeep kahit hindi patok, o di kaya sa nakakapulubing fx!
bawal na umabsent at lalong hindi na pwedeng ma-late!
(uhm, tinuruan niya kami kung pa'no mag-calculate ng time para hindi na kami ma-late.. patay na, wala na akong lusot!)
pinadala ba talaga siya para sa'kin?
(wag ganun!?)
mangyayari na yung sinasabi nila..
YOU HAVE TO TAKE THIS SERIOUSLY..
how?
grrrrrrrrrr..
tira! tira!
oh well, what i like kanina,
nung sinabi niyang,
you can call me "ma'am/mom"
whatever you spell it!
oha, oha!
pero sana wag naman siyang super strict.. (tama ba spelling?)
please...sana wag.. sana wag.. wag..
kailangan maka-graduate ako!
kailangan!!!
what's with the first Saturday of July?
may new prof kami sa math0405,
calculus with analytic geometry..
(oha! oha! saan na naman kaya ako kukuha at mang-a-arbor ng talino nito?)
(aaaaaaaagggggggggrrrrrrrrrr.....)
mapipilitan na naman akong mag-aral ng mabuti at maayos,
gumising ng maaga..o mas maaga pa..
sumakay ng jeep kahit hindi patok, o di kaya sa nakakapulubing fx!
bawal na umabsent at lalong hindi na pwedeng ma-late!
(uhm, tinuruan niya kami kung pa'no mag-calculate ng time para hindi na kami ma-late.. patay na, wala na akong lusot!)
pinadala ba talaga siya para sa'kin?
(wag ganun!?)
mangyayari na yung sinasabi nila..
YOU HAVE TO TAKE THIS SERIOUSLY..
how?
grrrrrrrrrr..
tira! tira!
oh well, what i like kanina,
nung sinabi niyang,
you can call me "ma'am/mom"
whatever you spell it!
oha, oha!
pero sana wag naman siyang super strict.. (tama ba spelling?)
please...sana wag.. sana wag.. wag..
kailangan maka-graduate ako!
kailangan!!!
Wednesday, July 2, 2008
I MISSED THE GUYS WHO USED TO CALL ME POT-POT!
Hehe, tagal ko na kasi di nakaka-uwi sa hometown ko!
Ang negros occidental!
Kaya di ko na nakikita yung mga classmate at friends ko dun!
Aw!
Missed you guys!
They call me pot-pot!
Guess why?
Eh syempre, tao lang din naman ako no na may palayaw!
At nagkataon na potpot yun!
Historically, popot talaga ata dapat yung palayaw ko,
Ewan ko sa lola ko bakit naging potpot,
Ako ba ay isang instrumento na ginagamit tuwing umaga ng mga nagtitinda ng pan de sal?
Ako ba ay isang tunog lamang na nanggagaling sa naglalakihang tren nung araw?
Hindi ko alam,
Basta lumilingon ako kapag may naririnig akong may tumatawag na
Potpot!
Kahit sa kasalukuyan!
Waaah!
Wala lang, nakaka-miss lang talaga!
Nung elementary kasi ako, yan yung tawag sa’kin ng
Sangkatauhan!
Sansinukob!
Classmates, teachers, friends, and not friends!
Hehe, harhar!
Diyan kasi ako kilalala eh!
Ngek! May ganun?
Missed you guys!
You are the following:
(yung mga tumatawag sa’kin ng pot-pot!)
yen-yen
pao-pao
wen-wen
tam-tam
an-an
an-an (yung isa pa!)
ton-ton
yan-yan
mimi
and the rest of the guys na hindi inuulit ang palayaw!
Hehe, you know who you are! I don’t need to mention na!
Hehe
Pero in case na kailangan i-mention, sige:
You are the following:
Classmates ko sa bug-ang elementary school!
Friends ko!
Kasama ko sa juniors choir!
Mga kumpadre ng lolo ko!
Mga mare ng lola ko!
Mga nakakakilala sa’kin!
At mga hindi ko kilala pero tumatawag sa’kin ng potpot!
Hmp!
Ayon, kumpleto naman diba?
Hmn,
Hope to see you soon guys!
Kausapin niyo ako pagbumalik ako diyan ha,
Nung nakaraan kasi hindi niyo ako masyado kinakausap!
Suplado na kayo! Hehe
Ewan!
Ang negros occidental!
Kaya di ko na nakikita yung mga classmate at friends ko dun!
Aw!
Missed you guys!
They call me pot-pot!
Guess why?
Eh syempre, tao lang din naman ako no na may palayaw!
At nagkataon na potpot yun!
Historically, popot talaga ata dapat yung palayaw ko,
Ewan ko sa lola ko bakit naging potpot,
Ako ba ay isang instrumento na ginagamit tuwing umaga ng mga nagtitinda ng pan de sal?
Ako ba ay isang tunog lamang na nanggagaling sa naglalakihang tren nung araw?
Hindi ko alam,
Basta lumilingon ako kapag may naririnig akong may tumatawag na
Potpot!
Kahit sa kasalukuyan!
Waaah!
Wala lang, nakaka-miss lang talaga!
Nung elementary kasi ako, yan yung tawag sa’kin ng
Sangkatauhan!
Sansinukob!
Classmates, teachers, friends, and not friends!
Hehe, harhar!
Diyan kasi ako kilalala eh!
Ngek! May ganun?
Missed you guys!
You are the following:
(yung mga tumatawag sa’kin ng pot-pot!)
yen-yen
pao-pao
wen-wen
tam-tam
an-an
an-an (yung isa pa!)
ton-ton
yan-yan
mimi
and the rest of the guys na hindi inuulit ang palayaw!
Hehe, you know who you are! I don’t need to mention na!
Hehe
Pero in case na kailangan i-mention, sige:
You are the following:
Classmates ko sa bug-ang elementary school!
Friends ko!
Kasama ko sa juniors choir!
Mga kumpadre ng lolo ko!
Mga mare ng lola ko!
Mga nakakakilala sa’kin!
At mga hindi ko kilala pero tumatawag sa’kin ng potpot!
Hmp!
Ayon, kumpleto naman diba?
Hmn,
Hope to see you soon guys!
Kausapin niyo ako pagbumalik ako diyan ha,
Nung nakaraan kasi hindi niyo ako masyado kinakausap!
Suplado na kayo! Hehe
Ewan!
I MISSED DOING BLOGS!
Yup, I missed doing blogs.
Tagal ko nang hindi nakakagawa or nakagagawa ng blog.
Lalo pa ako ngayong excited to make more blogs or journal or whatever you may call it, kasi marunong na ako gumamit ng sarili nating wika – ang Filipino!
Lalo pa ako ngayong excited to make more blogs or journal or whatever you may call it, kasi marunong na ako gumamit ng sarili nating wika – ang Filipino!
Hehe, I would like to thank my teacher in FILI01 and FILI02, Binibining Rosemarie Roque!
Si ma’am yung nagbigay sa’min ng copy ng GABAY SA EDITING… ayun, di ko maalala yung buong title! Hehe, peace out ma’am!
Si ma’am yung nagbigay sa’min ng copy ng GABAY SA EDITING… ayun, di ko maalala yung buong title! Hehe, peace out ma’am!
Ayon nga, hindi na ko nakakagawa ng blog,
Ang dami na kasing ginagawa ngayon!
Gggggggggggrrrrrrrrrrrr!
Ang dami na kasing ginagawa ngayon!
Gggggggggggrrrrrrrrrrrr!
Lalo pa’t tri-sem na dito!
Hah! Kapagod! Laging may exam at may quiz!
Hindi katulad nung nasa ACLC lang ako,
Hindi naman ganun ka-hectic!
Nakakasali pa ko sa mga school activity nun!
Hah! Kapagod! Laging may exam at may quiz!
Hindi katulad nung nasa ACLC lang ako,
Hindi naman ganun ka-hectic!
Nakakasali pa ko sa mga school activity nun!
Hmp!
Kaya ayan, di ako makagawa ng blog,
Yung time na pang-internet para sa mga bagay na walang kwenta kagaya nito, eh napupunta sa pagre-research ng mga assignment at project!
Hehe, nagtitipid pa naman ako!
Ewan ko ba,
Parang mas masarap atang gumawa ng mga bagay na para sa iba ay walang halaga pero para sa’yo nakatutuwa!
Hehe, buhay talaga oh!
Yung time na pang-internet para sa mga bagay na walang kwenta kagaya nito, eh napupunta sa pagre-research ng mga assignment at project!
Hehe, nagtitipid pa naman ako!
Ewan ko ba,
Parang mas masarap atang gumawa ng mga bagay na para sa iba ay walang halaga pero para sa’yo nakatutuwa!
Hehe, buhay talaga oh!
Eto na naman ako, di ko alam kung paano tatapusin, di talaga ako marunong gumawa ng ending ng mga ganitong sulatin!
HAPPY DAY WITH CHECKEN!
‘Twas indeed a happy day!
Wala lang, happy day lang with our long lost friend whom we used to call CHECKEN.
(Historical kasi yang Checken na name!)
Meron kasi kaming church anniversary nung November 11, 2007,
Tapos nagkataon naman na nag-agree kami ni Georgia Porgia (tama ba? Porgia? Or Porgie?) na i-invite naming si Checken.
Yung totoo nga, ininvite ko na ata si checks nun, tapos inivite niya na rin pala, ni Georgia. Tapos ayon na, pumayag naman si checks kaya masaya naman kami.
And inivite namin siya for some personal reasons:
kasi mas ok kung meron kaming ininvite na friend nung anniv
tapos ang tagal na naming hindi nakita si checks
pareho kami ng ininvite ni Georgia Porgia
at gusto naming makita si checks nun!
and lastly, sa kadahilanang hindi namin alam!
Akala ko talaga so so lang yung pagpunta ni checks nun.
Parang normal na pagkikita lang, ganyan ganyan.
Bonding moments ulit kagaya nung high school kami.
Nung dumating nga siya parang katulad lang talaga nung dati, syempre nakakatuwa din naman.
We’re happy na nakarating nga siya. (kahit hindi niya nasama yung isasama daw niya!)
Tapos ayon, dun namin siya pina-upo katabi namin ni Georgia.
Ayon nga, mabalik tayo dun sa sinasabi ko kanina, na akala ko normal lang siya na pagtatagpo ulit, pero hindi pala.
Nakaka-amaze si checks, alam mo kung bakit?
Kasi talagang may dala siyang Bible!
Hindi ko nga inexpect yun eh,
Hindi ko alam, basta natuwa lang talaga ako nung may dala siyang Bible.
Ewan ko.
Sabi ko pa nga sa kanya, “ang laki naman niyang Bible mo, aba, English-Tagalog pa ha?”
Sabi naman niya, nakuha niya lang daw yun sa bahay nila.
Basta nakakatuwa lang yung ganun, na kahit simpleng bagay lang.. ah ewan!
Di ko ma-explain eh, basta may something kung bakit siya nakapagdala nung Bible.
Hindi ko lang talaga masabi!
Tas ayon, sama-sama kaming kumain ng lunch, nagsaya, nag-swimming, picturan kung saan-saan.
Nakakatuwa talaga yun si checks, wala talagang pinagbago pagdating sa ugali.
Ganun parin!
Kung ano siya nung high school, ganun pa rin siya ngayon kahit may work na!
Basta, nakakatuwa lang yung ganun.
Happy day lang talaga!
Kung ano yung na-miss namin ni
Georgiakay Checks, nakita talaga namin sa kanya that very day! Yung Checken talaga na kilala namin!
Kaya alam mo yun, talagang hindi sayang yung friendship na nabuo eh,
Wala kang panghihinayangan, talagang lahat eh kung baga sulit!
Wala talagang patapon!
Basta!
Tapos kung tutuusin, years na yung nagdaan eh, mahigit two years na nga eh, pero ganun parin ci checks! Nakakatuwa talaga!
Wait, hindi ko alam kung ano idudugtong ko.
Hindi ko kasi alam kung san to tutungo eh.
Ayon, tuloy ko na nga lang.
Hanggang sa nag-uwian na kami, kasama parin namin siya,
Tas gumala kami, talagang pinilit namin siyang sumama!
Syempre, nakakamiss din naman yung tao no!
Nakaka-awa nga yung itsura ni checks nun, kasi parang pagod na pagod! Tapos inaantok pa! pero hindi parin namin siya pina-uwi,
Sinama parin namin siya hanggang nung kumain na kami ng mami, dinner namin yun ng youth! Kakagutom kasi!
Kumain naman si checks, siya ata nag-ubos nun kahit maanghang, si jomel kasi ang daming nilagay na sili dun sa mami, pero naubos ata ni checken eh!
Tapos ayon, gabing-gabi na ata nung nag-uwian kami,
Kawawa si checks kasi kina-umagahan, first day niya sa work, sa Tokyo-Tokyo.
Tapos nung naka-uwi na siya, nakakatuwa kasi nagsend siya ng message, sabi niya thanks daw sa lahat kasi he had fun naman daw. Syempre walang problema yun samin, ayos yun! We’re all in this together!
Tapos the next day, nung sinend ko na sa e-mail ni checks yung mga pics namin, nagsend din pala siya ng comment sa friendster. Saying na thank you for bringing him closer to God daw, syempre no problem yun samin, hindi naman pwedeng kami lang ang close kay God, dapat si checks din diba? Kaya ayon, nakakatuwa talaga si checks.
Attitude-wise? Walang pinagbago, pero spiritually, meron na talaga! Kaya nakakatuwa, kaya talaga sigurong may dala siyang Bible nun!
Basta sobrang happy day nun!
Iba! Masaya! Iba talaga yung joy na binibigay ni God, lalo na sa buhay ni Checks!
Iba kapag si God na yung kumilos eh, surprising! Exciting!
Wala lang, happy day lang with our long lost friend whom we used to call CHECKEN.
(Historical kasi yang Checken na name!)
Meron kasi kaming church anniversary nung November 11, 2007,
Tapos nagkataon naman na nag-agree kami ni Georgia Porgia (tama ba? Porgia? Or Porgie?) na i-invite naming si Checken.
Yung totoo nga, ininvite ko na ata si checks nun, tapos inivite niya na rin pala, ni Georgia. Tapos ayon na, pumayag naman si checks kaya masaya naman kami.
And inivite namin siya for some personal reasons:
kasi mas ok kung meron kaming ininvite na friend nung anniv
tapos ang tagal na naming hindi nakita si checks
pareho kami ng ininvite ni Georgia Porgia
at gusto naming makita si checks nun!
and lastly, sa kadahilanang hindi namin alam!
Akala ko talaga so so lang yung pagpunta ni checks nun.
Parang normal na pagkikita lang, ganyan ganyan.
Bonding moments ulit kagaya nung high school kami.
Nung dumating nga siya parang katulad lang talaga nung dati, syempre nakakatuwa din naman.
We’re happy na nakarating nga siya. (kahit hindi niya nasama yung isasama daw niya!)
Tapos ayon, dun namin siya pina-upo katabi namin ni Georgia.
Ayon nga, mabalik tayo dun sa sinasabi ko kanina, na akala ko normal lang siya na pagtatagpo ulit, pero hindi pala.
Nakaka-amaze si checks, alam mo kung bakit?
Kasi talagang may dala siyang Bible!
Hindi ko nga inexpect yun eh,
Hindi ko alam, basta natuwa lang talaga ako nung may dala siyang Bible.
Ewan ko.
Sabi ko pa nga sa kanya, “ang laki naman niyang Bible mo, aba, English-Tagalog pa ha?”
Sabi naman niya, nakuha niya lang daw yun sa bahay nila.
Basta nakakatuwa lang yung ganun, na kahit simpleng bagay lang.. ah ewan!
Di ko ma-explain eh, basta may something kung bakit siya nakapagdala nung Bible.
Hindi ko lang talaga masabi!
Tas ayon, sama-sama kaming kumain ng lunch, nagsaya, nag-swimming, picturan kung saan-saan.
Nakakatuwa talaga yun si checks, wala talagang pinagbago pagdating sa ugali.
Ganun parin!
Kung ano siya nung high school, ganun pa rin siya ngayon kahit may work na!
Basta, nakakatuwa lang yung ganun.
Happy day lang talaga!
Kung ano yung na-miss namin ni
Georgiakay Checks, nakita talaga namin sa kanya that very day! Yung Checken talaga na kilala namin!
Kaya alam mo yun, talagang hindi sayang yung friendship na nabuo eh,
Wala kang panghihinayangan, talagang lahat eh kung baga sulit!
Wala talagang patapon!
Basta!
Tapos kung tutuusin, years na yung nagdaan eh, mahigit two years na nga eh, pero ganun parin ci checks! Nakakatuwa talaga!
Wait, hindi ko alam kung ano idudugtong ko.
Hindi ko kasi alam kung san to tutungo eh.
Ayon, tuloy ko na nga lang.
Hanggang sa nag-uwian na kami, kasama parin namin siya,
Tas gumala kami, talagang pinilit namin siyang sumama!
Syempre, nakakamiss din naman yung tao no!
Nakaka-awa nga yung itsura ni checks nun, kasi parang pagod na pagod! Tapos inaantok pa! pero hindi parin namin siya pina-uwi,
Sinama parin namin siya hanggang nung kumain na kami ng mami, dinner namin yun ng youth! Kakagutom kasi!
Kumain naman si checks, siya ata nag-ubos nun kahit maanghang, si jomel kasi ang daming nilagay na sili dun sa mami, pero naubos ata ni checken eh!
Tapos ayon, gabing-gabi na ata nung nag-uwian kami,
Kawawa si checks kasi kina-umagahan, first day niya sa work, sa Tokyo-Tokyo.
Tapos nung naka-uwi na siya, nakakatuwa kasi nagsend siya ng message, sabi niya thanks daw sa lahat kasi he had fun naman daw. Syempre walang problema yun samin, ayos yun! We’re all in this together!
Tapos the next day, nung sinend ko na sa e-mail ni checks yung mga pics namin, nagsend din pala siya ng comment sa friendster. Saying na thank you for bringing him closer to God daw, syempre no problem yun samin, hindi naman pwedeng kami lang ang close kay God, dapat si checks din diba? Kaya ayon, nakakatuwa talaga si checks.
Attitude-wise? Walang pinagbago, pero spiritually, meron na talaga! Kaya nakakatuwa, kaya talaga sigurong may dala siyang Bible nun!
Basta sobrang happy day nun!
Iba! Masaya! Iba talaga yung joy na binibigay ni God, lalo na sa buhay ni Checks!
Iba kapag si God na yung kumilos eh, surprising! Exciting!
DOES GOD REALLY EXIST? GOTTA READ THIS!
This is a true story of something that happened just a few years ago at USC.There was a professor of philosophy there who was a deeply committed atheist. His primary goal for one required class was to spend the entire semester to prove that God couldn't exist.His students were always afraid to argue with him because of his impeccable logic. Sure, some had argued in class at times, but no one had ever really gone against him because of his reputation.At the end of every semester on the last day, he would say to his class of 300 students, "If there is anyone here who still believes in Jesus, stand up!" In twenty years, no one had ever stood up. They knew what he was going to do next. He would say, "Because anyone who believes in God is a fool".If God existed, he could stop this piece of chalk from hitting the ground and breaking. Such a simple task to prove that He is God, and yet He can't do it."And every year, he would drop the chalk onto the tile floor of the classroom and it would shatter into a hundred pieces.All of the students would do nothing but stop and stare. Most of the students thought that God couldn't exist. Certainly, a number of Christians had slipped through, but! for 20 years, they had been too afraid to stand up.Well, a few years ago there was a freshman who happened to enroll.He was a Christian, and had heard the stories about his professor.He was required to take the class for his major, and he was afraid. But for three months that semester, he prayed every morning that he would have the courage to stand up no matter what the professor said, or what the class thought. Nothing they said could ever shatter his faith...he hoped.Finally, the day came. ! The professor said, "If there is anyone here who still believes in God, stand up!" The professor and the class of 300 people looked at him, shocked, as he stood up at the back of the classroom. The professor shouted, "You FOOL!!!If God existed, he would keep this piece of chalk from breaking when it hit the ground!" He proceeded to drop the chalk, but as he did, it slipped out of his fingers, off his shirt cuff, onto the pleat of his pants, down his leg, and off his shoe. As it hit the ground, it simply rolled away unbroken. The professor's jaw dropped as he stared at the chalk. He looked up at the young man, and then ran out of the lecture hall. The young man who had stood, proceeded to walk to the front of the room and shared his faith in Jesus for the next half hour.
300 students stayed and listened as he told of God's love for them and of His power through Jesus.
300 students stayed and listened as he told of God's love for them and of His power through Jesus.
YUNG JUICE
kanina ba naman, nagtimpla akong juice for breakfast, tapos eh di hinalo-halo ko na sa baso, sabay inihipan ko. eh cold yun!
hindi ko alam kung bakit, pero ang lahat naman na bakit ay may dahilan..
hindi ko alam kung bakit, pero ang lahat naman na bakit ay may dahilan..
FM STATIONS: More Talk, Less Music!
Talaga naman. Hindi ba totoo?
Bihira ka nalang ngayon makakarirnig ng mga fm stations na puro tugtugan at konti lang ang nagsasalitang djs.
Pagbukas na pagbukas mo ng radyo, wala ka ng maririnig kundi puro halakhakan ng mga djs at daldalan ng mga bagay na wala namang sense, yung iba naman nagjojoke, di naman nakakatawa, yung iba puro commercial. Mas mahaba pa yung commercial kaysa sa mga pinapatugtog nila. Yung iba naman may pinapatugtog pero puro station ID nila, mas mahaba pa yung station ID kesa sa mga kantang pinapatugtog! Ano ba yun?
Meron namang mga fm stations na nag-aasaran, nauubos na yung oras kakaasar sa kabila kaya hindi na nakakapagpatugtog. Yung iba naman tadtad ng mga promos. Wala ng music, puro ganun nalang. Ang dami na ngang commercial, ang dami pang promo,tapos may mga jokes pa na walang saksakan ng luma at corny, tapos puro daldal pa. Kaya wala ka ng maririnig na tugtog na gusto mo, iilang stations nalang yung mariringgan mo ng puro tugtog talaga.
Daig pa nila AM stations! Kulang nalang magkaroon na rin sila ng drama!
Bihira ka nalang ngayon makakarirnig ng mga fm stations na puro tugtugan at konti lang ang nagsasalitang djs.
Pagbukas na pagbukas mo ng radyo, wala ka ng maririnig kundi puro halakhakan ng mga djs at daldalan ng mga bagay na wala namang sense, yung iba naman nagjojoke, di naman nakakatawa, yung iba puro commercial. Mas mahaba pa yung commercial kaysa sa mga pinapatugtog nila. Yung iba naman may pinapatugtog pero puro station ID nila, mas mahaba pa yung station ID kesa sa mga kantang pinapatugtog! Ano ba yun?
Meron namang mga fm stations na nag-aasaran, nauubos na yung oras kakaasar sa kabila kaya hindi na nakakapagpatugtog. Yung iba naman tadtad ng mga promos. Wala ng music, puro ganun nalang. Ang dami na ngang commercial, ang dami pang promo,tapos may mga jokes pa na walang saksakan ng luma at corny, tapos puro daldal pa. Kaya wala ka ng maririnig na tugtog na gusto mo, iilang stations nalang yung mariringgan mo ng puro tugtog talaga.
Daig pa nila AM stations! Kulang nalang magkaroon na rin sila ng drama!
SUN CELLULAR: MAS PINALAKAS! PINALAKAS MANGTRIP!!
Opo!
Totoo yun!
Alam niyo ba kung bakit?
Ganito, Kapag tumatawag ka, yung number na tinatawagan mo, hindi nagriring pero bigla nalang nagiging connected. Pero hindi ka naman macoconnect sa dapat na kausap mo dahil iba yung sumasasagot sa’yo kaya magtataka ka nalang na iba yung boses na kausap mo! Yun pala, hindi sila! Dahil yung call mo, napupunta sa iba!
Ganda no?
Okey na sana eh kasi affordable, kaso ang daming sablay.
‘Eto pa yung ibang sablay o:
-mahirap magconnect sa wap nila, laging network busy!
-ang hirap din mag-register sa mms at gprs, may kilala akong nagregister, hanggang ngayon hindi parin natatanggap yung activation message, mag-iisang taon na!
-kapag regular ang load mo, ang bilis tumawag. Pero kapag unlimited call ka, daylight o 24/7, laging network busy! Kaya hindi ka rin makatawag agad-agad. Tapos kapag tumatawag ka may operator na sumasagot, yun pala connected na sa kausap mo.
-yung mga messages mo pa na sinesend, ang tagal dumating sakin at sa sesendan ko, more than an hour bago dumating, minsan nga nauuna pa yung mga latest messages kesa sa na-una mong text!
-kapag tumawag ka naman ng operator, pangangakuan ka lang ng pangangakuan na aayusin as soon as possible, pero wala naming nangyayari, lalo lang lumalala!
-ngayon nga hindi na ko nakakatawag ng operator. Wanted ata ako. Pano, ang dami kong reklamo lagi, hindi naman ako magrereklamo kung maganda yung service eh, kaso paminsan-minsan sumusobra na!
Nag-email na ako sa sun cellular regarding sa mga bagay-bagay na ‘to, pero kalahating taon na, wala parin akong nare-receive na response galing sa kanila!
Totoo yun!
Alam niyo ba kung bakit?
Ganito, Kapag tumatawag ka, yung number na tinatawagan mo, hindi nagriring pero bigla nalang nagiging connected. Pero hindi ka naman macoconnect sa dapat na kausap mo dahil iba yung sumasasagot sa’yo kaya magtataka ka nalang na iba yung boses na kausap mo! Yun pala, hindi sila! Dahil yung call mo, napupunta sa iba!
Ganda no?
Okey na sana eh kasi affordable, kaso ang daming sablay.
‘Eto pa yung ibang sablay o:
-mahirap magconnect sa wap nila, laging network busy!
-ang hirap din mag-register sa mms at gprs, may kilala akong nagregister, hanggang ngayon hindi parin natatanggap yung activation message, mag-iisang taon na!
-kapag regular ang load mo, ang bilis tumawag. Pero kapag unlimited call ka, daylight o 24/7, laging network busy! Kaya hindi ka rin makatawag agad-agad. Tapos kapag tumatawag ka may operator na sumasagot, yun pala connected na sa kausap mo.
-yung mga messages mo pa na sinesend, ang tagal dumating sakin at sa sesendan ko, more than an hour bago dumating, minsan nga nauuna pa yung mga latest messages kesa sa na-una mong text!
-kapag tumawag ka naman ng operator, pangangakuan ka lang ng pangangakuan na aayusin as soon as possible, pero wala naming nangyayari, lalo lang lumalala!
-ngayon nga hindi na ko nakakatawag ng operator. Wanted ata ako. Pano, ang dami kong reklamo lagi, hindi naman ako magrereklamo kung maganda yung service eh, kaso paminsan-minsan sumusobra na!
Nag-email na ako sa sun cellular regarding sa mga bagay-bagay na ‘to, pero kalahating taon na, wala parin akong nare-receive na response galing sa kanila!
MGA STAFF NG ARANETA COLISEUM, MASUSUNGIT PALA!
Totoo yan! Proven yan nung
May 1, 2007.
Alam yan ng mga kasama ko, nung pumunta kami dun. Grabe sila kung manaway, parang walang bukas! Kala mo sila may-ari ng araneta, eh kami mga customer kami dun, at bayad yun, hindi dapat nila tinatatarayan at sinusungitan yung mga gaya namin, pwede naman nila kaming sawayin ng mahinahon, hindi yung maninigaw sila, kala mo kagandahan at kala mo kung sino. Wala sa lugar yung pananaway nila!
May 1, 2007.
Alam yan ng mga kasama ko, nung pumunta kami dun. Grabe sila kung manaway, parang walang bukas! Kala mo sila may-ari ng araneta, eh kami mga customer kami dun, at bayad yun, hindi dapat nila tinatatarayan at sinusungitan yung mga gaya namin, pwede naman nila kaming sawayin ng mahinahon, hindi yung maninigaw sila, kala mo kagandahan at kala mo kung sino. Wala sa lugar yung pananaway nila!
SALESLADY SA EVER GOTESCO: NAGDABOG!
April 27, 2007mga
7:00pm
Pumunta akong department store ng ever, sa may mga section ng mga polo shirt, pumipili ako ng magandang kulay ng polo. Tapos lumapit yung saleslady sa’kin, nagtatanong kung anong size daw, hindi ko naman pinansin kasi di naman ako bibili, pumipili lang naman ako kung may magandang kulay tapos babalikan ko nalang kapag bibilhin ko na, at di ko pa naman kailangan ng pag-assist niya kasi pumipili lnag naman ako, di naman ako naghahanap ng size, at di ko naman siya tinawag.
Paglapit palang niya sa’kin, halata na su mukha niya na badtrip na siya, at di ko alam syempre kung bakit.
Aba, malay ko sa mood niya! At ayon nga, dahil wala naman akong mahanap sa mga nakadisplay, tiningnan ko yung mga nakatupi kasi mas maraming pagpipiliang kulay dun. Eh di ko naman sinasadya, nahulog yung mga nakatupi, mga tatlong piraso lang naman yung nahulog, di naman lahat.
Aba, biglang lumapit yung saleslady tapos nagalit, sabi ba naman ng pagalit, “TINATANONG KUNG ANONG SIZE EH!!!” tapos biglang kinuha yung mag nakatuping polo at hinagis sa sahig!
Eh malay ko sa kanya kung anong trip niya bakit niya pinaghahagis yung mga nakatuping polo dun, di ko nalang pinatulan, kahit pa ako yung customer eh. Di siya dapat tinanggap ng manager dun, hindi niya ginagawa ng maayos yung duty niya, at di siya marunong magsubmit sa mga customer. Di siya dapat maging saleslady kasi wala siyang pleasing personality at may attitude problem siya! Kung gusto niyang tumagal sa trabaho niya, matuto siyang makisama kasi ang daming gustong magtrabaho pero siya ang binigyan ng opportunity kaya
sanawag niyang sayangin. Sa susunod, di na dapat palampasin yang mga ganyang ugali ng saleslady kasi hindi sila matututo hangga’t hindi napagsasabihan.
Thank you.
7:00pm
Pumunta akong department store ng ever, sa may mga section ng mga polo shirt, pumipili ako ng magandang kulay ng polo. Tapos lumapit yung saleslady sa’kin, nagtatanong kung anong size daw, hindi ko naman pinansin kasi di naman ako bibili, pumipili lang naman ako kung may magandang kulay tapos babalikan ko nalang kapag bibilhin ko na, at di ko pa naman kailangan ng pag-assist niya kasi pumipili lnag naman ako, di naman ako naghahanap ng size, at di ko naman siya tinawag.
Paglapit palang niya sa’kin, halata na su mukha niya na badtrip na siya, at di ko alam syempre kung bakit.
Aba, malay ko sa mood niya! At ayon nga, dahil wala naman akong mahanap sa mga nakadisplay, tiningnan ko yung mga nakatupi kasi mas maraming pagpipiliang kulay dun. Eh di ko naman sinasadya, nahulog yung mga nakatupi, mga tatlong piraso lang naman yung nahulog, di naman lahat.
Aba, biglang lumapit yung saleslady tapos nagalit, sabi ba naman ng pagalit, “TINATANONG KUNG ANONG SIZE EH!!!” tapos biglang kinuha yung mag nakatuping polo at hinagis sa sahig!
Eh malay ko sa kanya kung anong trip niya bakit niya pinaghahagis yung mga nakatuping polo dun, di ko nalang pinatulan, kahit pa ako yung customer eh. Di siya dapat tinanggap ng manager dun, hindi niya ginagawa ng maayos yung duty niya, at di siya marunong magsubmit sa mga customer. Di siya dapat maging saleslady kasi wala siyang pleasing personality at may attitude problem siya! Kung gusto niyang tumagal sa trabaho niya, matuto siyang makisama kasi ang daming gustong magtrabaho pero siya ang binigyan ng opportunity kaya
sanawag niyang sayangin. Sa susunod, di na dapat palampasin yang mga ganyang ugali ng saleslady kasi hindi sila matututo hangga’t hindi napagsasabihan.
Thank you.
Saturday, June 28, 2008
thanks to jay pant...(his surname) - the author of the kikiam experience and another kikiam experience
thanks for the influence!
na-trigger ulit yung want ko dati na gumawa ng blogsite!
haha, dahil sa blog mo.
mga walang magawa sa buhay!
eh sa wala talaga eh!..
ang haba kasi talaga ng break time ko, after magbasa, wala na akong ginagawa.
o di kaya after na wag magbasa, wala parin akong ginagawa.
tambay sa library?
basa ng newspaper?
tapos open ng blogsite ni jay, haha,
not to mention his surname, masyado nang sikat eh!
at saka conservative din ako gaya niya..
na-trigger ulit yung want ko dati na gumawa ng blogsite!
haha, dahil sa blog mo.
mga walang magawa sa buhay!
eh sa wala talaga eh!..
ang haba kasi talaga ng break time ko, after magbasa, wala na akong ginagawa.
o di kaya after na wag magbasa, wala parin akong ginagawa.
tambay sa library?
basa ng newspaper?
tapos open ng blogsite ni jay, haha,
not to mention his surname, masyado nang sikat eh!
at saka conservative din ako gaya niya..
a forwarded message through e-mail from a remote friend somewhere in southern region called davao city.
Dahil sa tindi ng kahirapan sa probinsya, namasukan si Inday bilang katulong sa Maynila. Habang ini-interview ng amo.
Amo: Kailangan namin ng katulong para mag-ayos ng bahay, magluto, maglaba, magplantsa, mamalengke, at magbantay ng mga bata. Kaya mo ba ang lahat ng ito?
Inday: I believe that my trained skills and expertise in management with the use of standard tools, and my discipline and experience will contribute significantly to the value of the work that you want, my creativity, productivity and work-efficiency and the high quality of outcomes I can offer will boost the work progress.
Amo: [nosebleed]
Nakaraan ang dalawang araw, umuwi ang amo, nakitang me bukol si junior.
Amo: Bakit me bukol si Junior?
Inday: Compromising safety with useless aesthetics, the not-so-well engineered architectural design of our kitchen lavatory affected the boy's cranium with a slight boil at the left temple near the auditory organ.
Amo: [nosebleed ulit]
Kinagabihan, habang naghahapunan.
Amo: Bakit maalat ang ulam?
Inday: The consistency was fine. But you see, it seems that the increased amount of sodium chloride (NaCl) affected the taste drastically and those actions are irreversible. I do apologize.
Amo: [nosebleed na naman]
Donya: Bakit tuwing paguwi ko, nadadatnan kitang nanunuod ng tv?!
Inday: Because I don't want you to see me doing absolutely nothing.
Donya: [hinimatay]
Kinabukasan, sinamahan ni Inday si junior sa principal's office dahil di makapunta ang amo at donya.
Principal: Sinuntok ni Junior ang kanyang kaklase!
Inday: It's absurd! It was never a fact that he will inflict a fight. I can only imagine how you handle schizophrenic kids on this educational institution. Revise your policies because they suck!Principal: [nagresign]
Pagdating sa bahay, nandun na ang amo, galit na galit.
Amo: Inday, bakit nagkalat ang basura sa likod ng bahay?!
Inday: A change in the weather patterns might have occurred wrecking havoc to the surroundings. The way the debris are scattered indicates that the gust of wind was going northeast causing damage to the path it was heading for.
Amo: [nosebleed ulit]
Habang nagluluto si Inday ng hapunan, malikot si Junior.
Inday: Stop your raucous behavior! It is bound to result in property damages and if that happens there will be corresponding punishment to be inflicted upon you!
Junior: [takbo sa CR, punasan ang nagdudugong ilong]
Pagkatapos magluto, nanood na ng TV si Inday. Nabalitaan nya umalis si Angel Locsin sa GMA 7.
Junior: Bakit kaya sya umalis?
Inday: Sometimes, people choose to leave not because of selfish reasons but because they just know that things will get worse if they'll stay. Leaving can be a tough act, and it's harder when people can't understand you for doing so.
Junior: [tuloy ang pagdugo ng ilong]
Nung gabing iyon, me nagtext ke Inday. Si Dodong, ang driver ng kapitbahay, gusto makipag text-mate.
Inday: To forestall further hopes of acquaintance, my unfathomable statement to the denial of your request - Petition denied.
Di nagla-on, dahil sa tiyaga ni Dodong, naging syota nya rin si Inday. Pero di tumagal ang kanilang relasyon, at nakipag-break si Inday kay Dodong.
Inday: The statute restricts me to love you but you have the provocations. The way you smile is the proximate cause why I love you. We have some rules to think of. We have no vested rights to love each other because the upper household dismissed my petition!
Dodong: Perhaps you are mistaken, what you seem to contrive as any affections for you are somewhat half-hearted. I was merely attempting to expand my network of interests by involving you in my daily recreation. Heretofore, you can expect an end to any verbal articulation from myself.
May dumaan na mamang basurero, at narinig ang usapan ni Inday at Dodong.
Basurero: Be careful in letting go of the things you thought are just nothing because maybe someday you'll realize that the one you gave away is the very thing you want to stay.
Amo: Kailangan namin ng katulong para mag-ayos ng bahay, magluto, maglaba, magplantsa, mamalengke, at magbantay ng mga bata. Kaya mo ba ang lahat ng ito?
Inday: I believe that my trained skills and expertise in management with the use of standard tools, and my discipline and experience will contribute significantly to the value of the work that you want, my creativity, productivity and work-efficiency and the high quality of outcomes I can offer will boost the work progress.
Amo: [nosebleed]
Nakaraan ang dalawang araw, umuwi ang amo, nakitang me bukol si junior.
Amo: Bakit me bukol si Junior?
Inday: Compromising safety with useless aesthetics, the not-so-well engineered architectural design of our kitchen lavatory affected the boy's cranium with a slight boil at the left temple near the auditory organ.
Amo: [nosebleed ulit]
Kinagabihan, habang naghahapunan.
Amo: Bakit maalat ang ulam?
Inday: The consistency was fine. But you see, it seems that the increased amount of sodium chloride (NaCl) affected the taste drastically and those actions are irreversible. I do apologize.
Amo: [nosebleed na naman]
Donya: Bakit tuwing paguwi ko, nadadatnan kitang nanunuod ng tv?!
Inday: Because I don't want you to see me doing absolutely nothing.
Donya: [hinimatay]
Kinabukasan, sinamahan ni Inday si junior sa principal's office dahil di makapunta ang amo at donya.
Principal: Sinuntok ni Junior ang kanyang kaklase!
Inday: It's absurd! It was never a fact that he will inflict a fight. I can only imagine how you handle schizophrenic kids on this educational institution. Revise your policies because they suck!Principal: [nagresign]
Pagdating sa bahay, nandun na ang amo, galit na galit.
Amo: Inday, bakit nagkalat ang basura sa likod ng bahay?!
Inday: A change in the weather patterns might have occurred wrecking havoc to the surroundings. The way the debris are scattered indicates that the gust of wind was going northeast causing damage to the path it was heading for.
Amo: [nosebleed ulit]
Habang nagluluto si Inday ng hapunan, malikot si Junior.
Inday: Stop your raucous behavior! It is bound to result in property damages and if that happens there will be corresponding punishment to be inflicted upon you!
Junior: [takbo sa CR, punasan ang nagdudugong ilong]
Pagkatapos magluto, nanood na ng TV si Inday. Nabalitaan nya umalis si Angel Locsin sa GMA 7.
Junior: Bakit kaya sya umalis?
Inday: Sometimes, people choose to leave not because of selfish reasons but because they just know that things will get worse if they'll stay. Leaving can be a tough act, and it's harder when people can't understand you for doing so.
Junior: [tuloy ang pagdugo ng ilong]
Nung gabing iyon, me nagtext ke Inday. Si Dodong, ang driver ng kapitbahay, gusto makipag text-mate.
Inday: To forestall further hopes of acquaintance, my unfathomable statement to the denial of your request - Petition denied.
Di nagla-on, dahil sa tiyaga ni Dodong, naging syota nya rin si Inday. Pero di tumagal ang kanilang relasyon, at nakipag-break si Inday kay Dodong.
Inday: The statute restricts me to love you but you have the provocations. The way you smile is the proximate cause why I love you. We have some rules to think of. We have no vested rights to love each other because the upper household dismissed my petition!
Dodong: Perhaps you are mistaken, what you seem to contrive as any affections for you are somewhat half-hearted. I was merely attempting to expand my network of interests by involving you in my daily recreation. Heretofore, you can expect an end to any verbal articulation from myself.
May dumaan na mamang basurero, at narinig ang usapan ni Inday at Dodong.
Basurero: Be careful in letting go of the things you thought are just nothing because maybe someday you'll realize that the one you gave away is the very thing you want to stay.
Subscribe to:
Posts (Atom)